Αφηγηματικά Non-Site_ ωδή σε έναν κοινότοπο τόπο, μέσω τριών χωρικών επεισοδίων

dc.contributor.authorΚουτή, Δήμητραel
dc.contributor.authorKouti, Dimitraen
dc.contributor.authorΤσίτου, Μάριαel
dc.contributor.authorTsitou, Mariaen
dc.date.accessioned2024-10-29T15:56:46Z
dc.date.available2024-10-29T15:56:46Z
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38494
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.18199
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectEγκατάλειψηel
dc.subjectEρείπιαel
dc.subjectKοινοτοπίαel
dc.subjectΜη-Τόποςel
dc.subjectΤοπίοel
dc.subjectΠόληel
dc.subjectΑχρηστείαel
dc.subjectDerelictionen
dc.subjectRuinsen
dc.subjectCommonplaceen
dc.subjectNon-Siteen
dc.subjectLandscapeen
dc.subjectCityen
dc.subjectUselessnessen
dc.titleΑφηγηματικά Non-Site_ ωδή σε έναν κοινότοπο τόπο, μέσω τριών χωρικών επεισοδίωνel
dc.titleNon-Site narratives_ three spatial acts as an ode to a commonplace place in Ioanninaen
heal.abstractΗ συχνότητα με την οποία η εγκατάλειψη εμφανίζεται στην ελληνική πόλη σε διάφορες μορφές είναι αναντίστοιχη της σημασίας που της δίνουμε. Θεωρητικά, αναμένεται η στιγμή που τα εγκαταλελειμμένα τοπία θα μετασχηματιστούν, η στιγμή που ο χώρος θα «καθαρίσει» και είτε θα υπάρχει ως ένα αστικό κενό έτοιμο να αξιοποιηθεί, είτε θα ανεγερθεί αυτομάτως κάτι καινούριο. Η χρονική διάρκεια κατά την οποία ο χώρος βρίσκεται σε αυτήν την μεταβατική κατάσταση είναι παρατεταμένη, ιδιαίτερα στην ελληνική πόλη, δημιουργώντας μία όλο και πιο έντονη αμηχανία. Αφορμώμενες από την παραπάνω παρατήρηση, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την εγκατάληψη ή αλλιώς τα σύγχρονα ερείπια όπως τα ονομάζουμε. Τα ερείπια μπορεί να προκαλούν ενόχληση και δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αλλά, ταυτόχρονα η φθορά τους μπορεί να πυροδοτήσει τη φαντασία και τον στοχασμό. Η απροσδιόριστη φύση τους σχεδόν μας καλεί να τα επανερμηνεύσουμε.Προκύπτουν πιθανότητες επειδή ο χρόνος και ο χώρος δεν είναι πλέον σταθεροί μέσα στις συνήθεις συμβάσεις λειτουργικότητας και ομορφιάς. Σε πρώτο στάδιο προσέγγισης του θέματος με τόπο αναφοράς την πόλη των Ιωαννίνων, επιχειρείται μια καταγραφή και ταξινόμηση μορφών εγκατάλειψης που εντοπίσαμε στην πόλη. Από την αναζήτηση διαφορετικών ερειπίων μέσω της περιπλάνησης, εντοπίσαμε έναν τόπο ο οποίος δημιουργεί μια νέα κατηγορία που δεν εμπίπτει σε αυτές της αρχικής καταγραφής, την κατηγορία του ακραίου κοινότοπου. Πρόκειται για μια κενή, εγκαταλελλειμένη έκταση με μια ημιτελή οικοδομή που γειτνιάζει με τον σταθμό λεωφορείων ΚΤΕΛ, και βρίσκεται στο μεταίχμιο της αστικής ζωής και της προστατευόμενης ζώνης της λίμνης. Στόχο της διπλωματικής εργασίας μας αποτελεί η διαπραγμάτευση -με αρχιτεκτονικούς όρους - της αντίληψης, της αξίας, της δυναμικότητας και του ρόλου των εγκαταλελειμμένων τοπίων στην ελληνική πόλη. Δεν επιδιώκεται μια θετική ή αρνητική τοποθέτηση απέναντι στο ζήτημα, αλλά επιχειρείται μια διερεύνηση πιθανών οπτικών και εκφάνσεων αναφορικά με αυτό. Για τον σκοπό αυτό, επιστρατεύουμε τη λογική των έργων “Non-Site” του Robert Smithson και την έννοια της συνδιαλλαγής του τόπου και μη τόπου, δηλαδή την ιδέα της μεταφοράς μέρους στοιχείων από τον τόπο που μελετήσαμε σε έναν άλλον, με την μορφή τριών χωρικών επεισοδίων που θα μπορούσαν να συμβαίνουν σε έναν τόπο διάφορο από αυτόν από τον οποίο κατάγονται. Κάθε επεισόδιο πραγματεύεται μια διαφορετική χωρική ποιότητα του αρχικού τόπου που παρατηρήσαμε και την μεταφέρει στην μορφή μιας νέας εμπειρίας.el
heal.abstractThe frequented appearance of dereliction in the greek city in a variety of forms is not equivalent to the attention we give it. In theory, the moment that these neglected landscapes will be transformed, that the space will be cleaned up is anticipated, so that they will either exist as an urban void ready to be utilized, or something new will be built on the spot. The time frame in which a derelict place stays in this limbo state is extended, especially in the greek context, provoking an ever increasing discomfort. Motivated by this observation, we decided to explore the dereliction or the modern ruins as we call them. Ruins might be a nuisance and they don’t have a purpose, but, at the same time their decay could spark the imagination and contemplation. Their undefinable nature almost calls us to reinterpret them. Possibilities emerge because time and space are not fixed to the conventional notions of functionality and aesthetics. On first approach of our subject, with place of reference the city of Ioannina, we make an attempt to list and classify different forms of dereliction that we encountered. In our pursuit of ruins through wandering in the city, we discovered a site that doesn’t correspond to our initial classification and can stand on its own as a category of ruin that is extremely commonplace. The site we are dealing with is an empty, deserted plot, with an incomplete structure in it, that is adjacent to the bus station KTEL, and is situated in the threshold of urban life and the protected zone of the city’s lake. Our thesis’ purpose is to negotiate - in architectural terms- the notion, value, dynamic and role of derelict landscapes in the greek city. Our aim is not to highlight neither the positive nor the negative aspects of this matter, but to explore different viewpoints and experiences relating to it. For this reason, we decided to utilize Robert Smithson’s “Non-Site” theory, to talk about the ruins we encountered and our experience of them. Based on the discourse between site and non-site, we are transfering part of the elements we noted on-site, in the structure of three spatial acts that could take place anywhere else besides the original place. Each act is noting a different spatial quality of the original site that we noticed and is translated in space as a new experience.en
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικώνel
heal.academicPublisherIDuoiel
heal.accessfreeel
heal.advisorNameΚριαρά, Μαρίαel
heal.committeeMemberNameΓαλανός, Κάρολοςel
heal.committeeMemberNameΦιλοξενίδου, Κορνηλίαel
heal.committeeMemberNameΚριαρά, Μαρίαel
heal.committeeMemberNameGalanos, Carolosen
heal.committeeMemberNameFiloxenidou, Korniliaen
heal.committeeMemberNameKriara, Mariaen
heal.dateAvailable2024-10-29T15:57:46Z
heal.fullTextAvailabilitytrue
heal.languageelel
heal.numberOfPages117el
heal.publicationDate2024-09-26
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολήel
heal.typemasterThesisel
heal.type.elΜεταπτυχιακή εργασίαel
heal.type.enMaster thesisen

Αρχεία

Πρωτότυπος φάκελος/πακέτο

Προβολή: 1 - 1 of 1
Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
Μ.Ε. Κουτή Δήμητρα, Τσίτου Μάρια (2024).pdf
Μέγεθος:
29.27 MB
Μορφότυπο:
Adobe Portable Document Format
Περιγραφή:

Φάκελος/Πακέτο αδειών

Προβολή: 1 - 1 of 1
Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
3.24 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή: