Ερμηνεία των άρθρων 81 και 83 της συνθήκης της Ε.Ε υπό το πρίσμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Πανταζής, Νικόλαος
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας - Τμήμα Λογιστικής
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Η δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς προϋποθέτει, πέρα από την απαγόρευση κάθε κρατικής παρέμβασης με τη μορφή προστατευτικών μέτρων, που ενδεχομένως θα απομόνωναν τη συγκεκριμένη εθνική αγορά από τις υπόλοιπες και την αποτροπή οποιωνδήποτε περιοριστικών συμφωνιών ή καταχρηστικών συμπεριφορών εκ μέρους των ιδιωτών, οι οποίες θα είχαν σε τελική ανάλυση το ίδιο αποτέλεσμα.
Οι πατέρες της Συνθήκης της ΕΚ, αφού έλαβαν υπόψη τους τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στα κράτη μέλη, αναγνώρισαν ως μια τις βασικές προϋποθέσεις για τη λειτουργία της κοινής αγοράς, τη διασφάλιση ενός καθεστώτος ελεύθερου ανταγωνισμού, στα πλαίσια των κανόνων μια ελεύθερης αγοράς. Η επιλογή του τόπου εγκατάστασης και δραστηριοποίηση του επιχειρηματία πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με οικονομικά και μόνο κριτήρια.
Βέβαιο είναι πάντως ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός των επιχειρήσεων αποτελεί αναμφίβολα έναν από τους σημαντικούς παράγοντες για την οικονομική πρόοδο, αφού μπορεί να εξασφαλίζει στους καταναλωτές και καλλίτερες τιμές και μεγαλύτερες δυνατότητες επιλογής προϊόντων. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι η κρατική παρέμβαση πρέπει να αποκλεισθεί πλήρως. Και αυτό γιατί ο ανεξέλεγκτος ανταγωνισμός οδηγεί σε μονοπωλιακές καταστάσεις ενώ μερικές φορές δεν μπορεί να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους κοινωνικούς ή οικονομικούς στόχους που θέτουν τα διάφορα κράτη με την πολιτική τους.
Σε εθνικό επίπεδο, ο όρος «ανταγωνισμός» απαντάται με διάφορες έννοιες που αναφέρονται σε επιμέρους νομικούς κανόνες. Έτσι, ένα σύνολο κανόνων στην εθνική έννομη τάξη αναφέρεται στον αθέμιτο ανταγωνισμό, δηλαδή τους κανόνες που ρυθμίζουν τις μεθόδους ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων (διαφήμιση, εκπτώσεις, δυσφήμηση) και γενικά τις πράξεις που γίνονται προς το σκοπό ανταγωνισμού και αντίκεινται στα χρηστά ήθη. Ένα δεύτερο σύνολο κανόνων αναφέρεται στους περιορισμούς το ανταγωνισμού με τη μορφή των καρτέλ. Εδώ εντάσσονται κανόνες σχετικά με συμφωνίες μεταξύ των επιχειρήσεων πχ. ως προς τις τιμές, που στόχο έχουν να ρυθμίσουν τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, στην κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στην αγορά και γενικά κανόνες που στόχο έχουν να διασφαλίσουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων. Ένα τρίτο σύνολο κανόνων αναφέρεται στις συγκεντρώσεις επιχειρήσεων, δηλαδή στις συγχωνεύσεις, οι οποίες μπορούν να συνιστούν επίσης λόγο περιορισμού και νόθευσης του ανταγωνισμού. Τέλος, ένα σύνολο κανόνων αναφέρεται στα ιδιωτικά μονοπώλια στους κανόνες της εμπορικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, που ρυθμίζουν, ς σχέσεις ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων.
Συνθήκη της ΕΚ περιλαμβάνει στη δράση της Κοινότητας την εγκαθίδρυση, καθεστώτος που να διασφαλίζει ανόθευτο ανταγωνισμό μέσα στην εσωτερική αγορά (αρθ. 3ζ ΣυνθΕΚ), μια διάταξη που δεν έχει απλά χαρακτήρα προγραμματικής υφής, αλλά που αποτελεί δεσμευτικό κοινοτικό κανόνα και αναφέρεται μόνο στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία κανόνων που σημειώθηκαν παραπάνω. Με τη διάταξη αυτή η Συνθήκη τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της ανοιχτής οικονομίας της ελεύθερης αγοράς.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των κανόνων περί ανταγωνισμού στη Συνθήκη της ΕΚ αποτελεί η αναγνώριση κοινοτικής αρμοδιότητας, όχι μόνο για τη ρύθμιση θεμάτων ανταγωνισμού με κανόνες του παραγώγου κοινοτικού δικαίου (Κανονισμούς, Οδηγίες), αλλά και για την εφαρμογή αυτών των μέτρων, κάτι που όπως είπαμε παραπάνω, αποτελεί την εξαίρεση, δεδομένου ότι το κοινοτικό δίκαιο κατά κανόνα εφαρμόζεται από τις εθνικές διοικήσεις. Η διασφάλιση των κοινοτικών κανόνων περί ανταγωνισμού, ανατίθεται τόσο στην Επιτροπή όσο και στις εθνικές αρχές.
Η συγκεκριμενοποίηση της γενικής διάταξης του αρθ. 3ζ ΣυνθΕΚ για τη διασφάλιση του ανόθευτου ανταγωνισμού γίνεται από τη Συνθήκη της ΕΚ στα αρθ. 81 επ, και περιλαμβάνει:
• την απαγόρευση συμφωνιών,
• την απαγόρευση της καταχρηστικής εκμετάλλευσης δεσπόζουσας θέσης στην αγορά,
• τη ρύθμιση του ανταγωνισμού των δημοσίων επιχειρήσεων και,
• τις κρατικές ενισχύσεις.
Εν τω μεταξύ το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις (ιδίως με τις ατομικού χαρακτήρα αποφάσεις της Επιτροπής έναντι επιχειρήσεων) σε βαθμό που μπορεί να γίνεται λόγος για ιδιαίτερο κλάδο του κοινοτικού δικαίου. Στην παρούσα εργασία έχει επιχειρηθεί μια γενική αναφορά στις σχετικές ρυθμίσεις, ικανή να μυήσει τον αναγνώστη στη σχετική προβληματική.
Τέλος με την Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία αποτελεί καρπό των διαπραγματεύσεων που έγιναν ανάμεσα στις χώρες μέλη στο πλαίσιο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης με την συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τροποποιούνται οι δύο βασικές συνθήκες της ΕΕ: η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και η Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μετονομάσθηκε σε Συνθήκη για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).
Στην Συνθήκη της Λισαβόνας επισυνάπτεται μια σειρά πρωτοκόλλων. Επίσης, καθορίζονται οι αρμοδιότητες και η σχέση μεταξύ κρατών μελών και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνθήκη καθιερώνει μια ταξινόμηση των αρμοδιοτήτων σε τρεις κατηγορίες αποκλειστικές αρμοδιότητες στους τομείς της τελωνειακής ένωσης, της κοινής εμπορικής πολιτικής και της πολιτικής ανταγωνισμού. Η Ένωση μπορεί απλώς να στηρίζει τις δράσεις των χωρών μελών, για παράδειγμα μέσω χρηματοδοτικών παρεμβάσεων. Στην κατηγορία αυτήν περιλαμβάνονται οι τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της βιομηχανίας. Όσον αφορά αρμοδιότητες που καλύπτουν τους υπόλοιπους τομείς, όπως το περιβάλλον, τις μεταφορές και την προστασία των καταναλωτών, η Ένωση και οι χώρες μέλη ασκούν από κοινού νομοθετική εξουσία, υπό την προϋπόθεση της τήρησης της αρχής της επικουρικότητας
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Ευρωπαϊκή πολιτική ανταγωνισμού, Απαγόρευση συμφωνιών, Καταχρηστική εκμετάλλευση, Δημόσιες επιχειρήσεις, Κρατικές ενισχύσεις, Συνθήκη Λισαβόνας
Θεματική κατηγορία
Αντιμονοπωλιακό δίκαιο, Ανταγωνισμός
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας - Τμήμα Λογιστικής
Όνομα επιβλέποντος
Παππά, Παρασκευή
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Τμήμα Λογιστικής -- Α/Α 0593
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Πανταζής, Ν., 2013. Ερμηνεία των άρθρων 81 και 83 της συνθήκης της Ε.Ε υπό το πρίσμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Πτυχιακή εργασία. Πρέβεζα. Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας. Τμήμα Λογιστικής.
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
136