Η θεωρία της ανθρώπινης συνείδησης στα πλαίσια της ύστερης φιλοσοφικής περιόδου του Friedrich Schlegel
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Γαζή, Αγγελική
Gazi, Angeliki
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Η Φιλοσοφία της Ζωής αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα του Friedrich Schlegel.
Έχοντας αποστασιοποιηθεί θεματικά από τα έργα της πρώιμης περιόδου του και
παραχωρώντας στην χριστιανική θρησκεία σημαίνουσα θέση στη δομή των
επιχειρημάτων του, ο φιλόσοφος επιχειρεί να απαντήσει στις κυρίαρχες ιδεαλιστικές
θεωρήσεις της εποχής του, σχετικά με την ικανότητα της ανθρώπινης νόησης να
αποκτήσει γνώση της εξωτερικής πραγματικότητας, αλλάζοντας παράδειγμα. Ασκεί
κριτική στην απολύτως αφηρημένη σκέψη του ιδεαλισμού και προτείνει ένα νέο
φιλοσοφικό σύστημα που θα αποδίδει στα εμπειρικά δεδομένα σημαίνοντα ρόλο,
συνδέοντας εκ νέου τον άνθρωπο με τον εξωτερικό κόσμο. Εργαλείο για αυτή τη
μετατόπιση του κέντρου της νόησης, από την αυτογνωσία του υποκειμένου στην
εμπειρία, είναι η ανθρώπινη συνείδηση, τα μέρη της οποίας λειτουργούν αρμονικά.
Ωστόσο, επειδή στην παρούσα κατάσταση τα μέρη της βρίσκονται σε σύγκρουση
εξαιτίας της στροφής της ελεύθερης βούλησης από το θέλημα του Θεού προς τις
επίγειες επιθυμίες, είναι απαραίτητη η ανασύνθεση της ανθρώπινης συνείδησης και η
επαναφορά της αρμονίας πριν από οποιαδήποτε προσπάθεια γνώσης του κόσμου.
Αυτή την διαδικασία πραγματεύεται η θεωρία της ανθρώπινης συνείδησης που
αναπτύσσεται εντός του συγκεκριμένου έργου. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής
εργασίας είναι να ανασυγκροτήσει αυτή τη θεωρία της ανθρώπινης συνείδησης και να
αναδείξει τη σημασία της εντός του ευρύτερου συστήματος της φιλοσοφίας της ζωής.
Τέλος, επιχειρείται η κατάδειξη της σημασίας της ως μίας κριτικής στάσης του
φιλοσόφου απέναντι στα κυρίαρχα φιλοσοφικά συστήματα της εποχής και ως μίας
νέας φιλοσοφικής πρότασης για την κατανόηση της πραγματικότητας.
Philosophy of Life is one of Friedrich Schlegel's last works. Having distanced himself thematically from the works of his early period and granting Christian religion a prominent place in the structure of his arguments, the philosopher attempts to respond to the dominant idealistic considerations of his time concerning the ability of human cognition to gain knowledge of external reality by changing paradigm. He criticizes the completely abstract thinking of idealism and proposes a new philosophical system that would give empirical data a significant role, reconnecting man with the external world. Instrument for this shift of the center of cognition, from the subject's self- knowledge to experience, is human consciousness, the parts of which work in [3] harmony. However, because in the present state its parts are in conflict because of the turning of free will from the will of God to earthly desires, it is necessary to reconstitute human consciousness and restore harmony before any attempt to know the world can be made. This process is addressed in the theory of human consciousness developed within this work. The aim of this thesis is to reconstruct this theory of human consciousness and to highlight its importance within the wider system of the philosophy of life. Finally, an attempt is made to demonstrate its significance as a critical attitude of the philosopher towards the dominant philosophical systems of the time and as a new philosophical proposal for understanding reality.
Philosophy of Life is one of Friedrich Schlegel's last works. Having distanced himself thematically from the works of his early period and granting Christian religion a prominent place in the structure of his arguments, the philosopher attempts to respond to the dominant idealistic considerations of his time concerning the ability of human cognition to gain knowledge of external reality by changing paradigm. He criticizes the completely abstract thinking of idealism and proposes a new philosophical system that would give empirical data a significant role, reconnecting man with the external world. Instrument for this shift of the center of cognition, from the subject's self- knowledge to experience, is human consciousness, the parts of which work in [3] harmony. However, because in the present state its parts are in conflict because of the turning of free will from the will of God to earthly desires, it is necessary to reconstitute human consciousness and restore harmony before any attempt to know the world can be made. This process is addressed in the theory of human consciousness developed within this work. The aim of this thesis is to reconstruct this theory of human consciousness and to highlight its importance within the wider system of the philosophy of life. Finally, an attempt is made to demonstrate its significance as a critical attitude of the philosopher towards the dominant philosophical systems of the time and as a new philosophical proposal for understanding reality.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Ανθρώπινη συνείδηση, Πρωταρχική κατάσταση, Φιλοσοφία της ζωής, Ελεύθερη βούληση, Καταμερισμένες λειτουργίες, Ηuman consciousness, Primordial state, Philosophy of life, Free will, Assigned faculties
Θεματική κατηγορία
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας
Όνομα επιβλέποντος
Καλατζής, Αντώνιος
Εξεταστική επιτροπή
Καλατζής, Αντώνιος
Πίσσης, Ιωάννης
Σαγκριώτης, Γεώργιος
Πίσσης, Ιωάννης
Σαγκριώτης, Γεώργιος
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
43 σ.
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States