3D ICs Testing
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Leventos, Konstantinos
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
automated TAM architecture
αυτοματοποιημένη αρχιτεκτονική μηχανισμού πρόσβασης ελέγχου
αυτοματοποιημένη αρχιτεκτονική μηχανισμού πρόσβασης ελέγχου
Περιγραφή
The thesis studies the design, the optimization, and the evaluation of a testable 3D
integrated circuit (IC), and more specifically its stacked layers. In all, it contains the
descriptions of two different ICs, with three different ways of designing them. The
first IC is the DAISY circuit, which is a layer of a 3D IC and consists of several
cores which are connected sequentially to each other to enable testing. The second
IC is the BUS circuit, which is a layer of a 3D IC and consists of several cores
which are connected to a central bus through which testing is implemented. These
two circuits are generated with a high degree of automation, in part with the
Method-k3, and are compared after describing the development and ultimately the
testing process of both. Finally, the thesis concludes with the superiority of the first
circuit, and fully describes how it can simultaneously implement the IEEE 1149.1-
2013 Standard, the IEEE 1500-2005 Standard, and the new IEEE 1838-2019
Standard.
Η διατριβή μελετά ένα τρισδιάστατο κύκλωμα. Στόχος της είναι αυτό το τρισδιάστατο κύκλωμα να είναι πλήρως ελέγξιμο. Αυτό είναι χρήσιμο γιατί η κατασκευή τρισδιάστατων κυκλωμάτων εμπεριέχει την χρήση ξεχωριστών επιπέδων τα οποία μπαίνουν σε μία στοίβα. Η διαδικασία τοποθέτησης τους στην στοίβα πολλαπλασιάζει την πιθανότητα να συμβεί κάποιο σφάλμα, και κομμάτι της στοίβας να υπολειτουργεί. Ο μόνος τρόπος για να βρεθεί αυτό το σφάλμα, ή για να είμαστε σίγουροι ότι η στοίβα λειτουργεί σωστά, είναι ο έλεγχος της. Για αυτόν τον λόγο, σε κάθε επίπεδο της στοίβας προστίθενται επιπλέον κυκλωματικά στοιχεία, που φτιάχνουν τον μηχανισμό ελέγχου του εκάστοτε επιπέδου. Παράλληλα, αυτοί οι ξεχωριστοί μηχανισμοί ελέγχου των επιπέδων της στοίβας είναι χρήσιμο να μπορούν να δημιουργούν ένα ενιαίο σύστημα ελέγχου για ολόκληρη την στοίβα. Το τρισδιάστατο κύκλωμα περνάει από τις φάσεις της σχεδίασης, της βελτιστοποίησης, αλλά και της αξιολόγησης. Στην φάση της σχεδίασης, χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές που είχαν αναπτυχθεί στο τμήμα μας και μετεξελίχθηκαν στην Μέθοδο-κ3, μαζί με το γνωστό πρότυπο 1500 της IEEE. Έπειτα, στην φάση της βελτιστοποίησης, οι τεχνικές άλλαξαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να ακολουθούν το νέο πρότυπο 1838 της IEEE. Αυτός ο συνδυασμός αξιολογήθηκε με επιτυχία χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικές μεθόδους διασύνδεσης. Οι μέθοδοι διασύνδεσης συγκρίθηκαν και ως το ολικό κόστος των συνδέσεων τους, αλλά και τον ολικό χρόνο καθυστέρησης τους. Αυτή η σύγκριση συνέβη πάνω σε δύο επίπεδα τις τρισδιάστατης στοίβας, με τα οποία ασχολείται η παρούσα διατριβή. Συνολικά, η διατριβή εμπεριέχει τις περιγραφές από δύο διαφορετικά ολοκληρωμένα κυκλώματα. Αυτά σχηματίζουν από ένα επίπεδο μίας τρισδιάστατης στοίβας. Πιο συγκεκριμένα, κάθε ολοκληρωμένο κύκλωμα έχει τρεις διαφορετικούς τρόπους σχεδίασης του, αφού η προσθήκη των μηχανισμών ελέγχου γίνεται τμηματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί το πρότυπο 1500 αλλάζει τους πυρήνες των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, ενώ το πρότυπο 1838 αλλάζει τα επίπεδα της τρισ-xvi διάστατης στοίβας. Δηλαδή, τα δύο πρότυπα έχουν ως στόχο διαφορετικά σημεία του συνολικού ολοκληρωμένου κυκλώματος. Το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα είναι το DAISY, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται σε αλληλουχία μεταξύ τους για τον έλεγχο τους. Εσωτερικά, η σύνδεση αυτή γίνεται με δύο αλυσίδες διασύνδεσης, με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε κάθε αλυσίδα του μηχανισμού ελέγχου να έχει τους μισούς πυρήνες του επιπέδου. Το δεύτερο ολοκληρωμένο κύκλωμα είναι το BUS, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται σε ένα κεντρικό κανάλι που εκτελεί τον έλεγχο τους. Εσωτερικά, η σύνδεση αυτή γίνεται με δύο τέτοια κανάλια, με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε το πρώτο να δίνει τα σήματα ελέγχου σε όλους τους πυρήνες, ενώ το δεύτερο να μπορεί να δεχθεί τα σήματα αυτά από έναν πυρήνα κάθε φορά. Τα δύο αυτά κυκλώματα δημιουργούνται με υψηλό βαθμό αυτοματισμού, εν μέρει με την Μέθοδο-κ3. Έπειτα συγκρίνονται μεταξύ τους μέσα από τις τρεις φάσεις της παράλληλης βελτιστοποίησης τους. Πιο συγκεκριμένα, έχει χρησιμοποιηθεί και ένα τρίτο ολοκληρωμένο κύκλωμα, το UNCON, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται μόνο με τις διασυνδέσεις της κανονικής λειτουργίας τους. Δηλαδή, οι πυρήνες του κυκλώματος αυτού δεν έχουν τον επιπλέον μηχανισμό ελέγχου. Με αυτόν τον τρόπο η πολυπλοκότητα αυτών των συνδέσεων κανονικής λειτουργίας μπορεί να αφαιρεθεί από τα άλλα δύο ολοκληρωμένα κυκλώματα. Η σύγκριση αυτή συμβαίνει αφού περιγραφεί η ανάπτυξη αλλά και τελικά η διαδικασία ελέγχου και των δύο ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Μέσω αυτού η διατριβή καταλήγει στην υπεροχή του πρώτου κυκλώματος, του DAISY, υπέρ του κυκλώματος BUS. Πιο συγκεκριμένα, ο μηχανισμός ελέγχου του κυκλώματος DAISY έχει κατά μέσο όρο 62% μεγαλύτερη συχνότητα λειτουργίας από το κύκλωμα BUS. Είναι ένας μηχανισμός ελέγχου που καταφέρνει να συνδυάσει τρία πρότυπα της IEEE, με ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα που περιγράφει μία τρισδιάστατη στοίβα που υλοποιεί ταυτόχρονα το πρότυπο IEEE 1149.1-2013, το πρότυπο IEEE 1500-2005, και το νέο πρότυπο IEEE 1838-2019
Η διατριβή μελετά ένα τρισδιάστατο κύκλωμα. Στόχος της είναι αυτό το τρισδιάστατο κύκλωμα να είναι πλήρως ελέγξιμο. Αυτό είναι χρήσιμο γιατί η κατασκευή τρισδιάστατων κυκλωμάτων εμπεριέχει την χρήση ξεχωριστών επιπέδων τα οποία μπαίνουν σε μία στοίβα. Η διαδικασία τοποθέτησης τους στην στοίβα πολλαπλασιάζει την πιθανότητα να συμβεί κάποιο σφάλμα, και κομμάτι της στοίβας να υπολειτουργεί. Ο μόνος τρόπος για να βρεθεί αυτό το σφάλμα, ή για να είμαστε σίγουροι ότι η στοίβα λειτουργεί σωστά, είναι ο έλεγχος της. Για αυτόν τον λόγο, σε κάθε επίπεδο της στοίβας προστίθενται επιπλέον κυκλωματικά στοιχεία, που φτιάχνουν τον μηχανισμό ελέγχου του εκάστοτε επιπέδου. Παράλληλα, αυτοί οι ξεχωριστοί μηχανισμοί ελέγχου των επιπέδων της στοίβας είναι χρήσιμο να μπορούν να δημιουργούν ένα ενιαίο σύστημα ελέγχου για ολόκληρη την στοίβα. Το τρισδιάστατο κύκλωμα περνάει από τις φάσεις της σχεδίασης, της βελτιστοποίησης, αλλά και της αξιολόγησης. Στην φάση της σχεδίασης, χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές που είχαν αναπτυχθεί στο τμήμα μας και μετεξελίχθηκαν στην Μέθοδο-κ3, μαζί με το γνωστό πρότυπο 1500 της IEEE. Έπειτα, στην φάση της βελτιστοποίησης, οι τεχνικές άλλαξαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να ακολουθούν το νέο πρότυπο 1838 της IEEE. Αυτός ο συνδυασμός αξιολογήθηκε με επιτυχία χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικές μεθόδους διασύνδεσης. Οι μέθοδοι διασύνδεσης συγκρίθηκαν και ως το ολικό κόστος των συνδέσεων τους, αλλά και τον ολικό χρόνο καθυστέρησης τους. Αυτή η σύγκριση συνέβη πάνω σε δύο επίπεδα τις τρισδιάστατης στοίβας, με τα οποία ασχολείται η παρούσα διατριβή. Συνολικά, η διατριβή εμπεριέχει τις περιγραφές από δύο διαφορετικά ολοκληρωμένα κυκλώματα. Αυτά σχηματίζουν από ένα επίπεδο μίας τρισδιάστατης στοίβας. Πιο συγκεκριμένα, κάθε ολοκληρωμένο κύκλωμα έχει τρεις διαφορετικούς τρόπους σχεδίασης του, αφού η προσθήκη των μηχανισμών ελέγχου γίνεται τμηματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί το πρότυπο 1500 αλλάζει τους πυρήνες των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, ενώ το πρότυπο 1838 αλλάζει τα επίπεδα της τρισ-xvi διάστατης στοίβας. Δηλαδή, τα δύο πρότυπα έχουν ως στόχο διαφορετικά σημεία του συνολικού ολοκληρωμένου κυκλώματος. Το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα είναι το DAISY, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται σε αλληλουχία μεταξύ τους για τον έλεγχο τους. Εσωτερικά, η σύνδεση αυτή γίνεται με δύο αλυσίδες διασύνδεσης, με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε κάθε αλυσίδα του μηχανισμού ελέγχου να έχει τους μισούς πυρήνες του επιπέδου. Το δεύτερο ολοκληρωμένο κύκλωμα είναι το BUS, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται σε ένα κεντρικό κανάλι που εκτελεί τον έλεγχο τους. Εσωτερικά, η σύνδεση αυτή γίνεται με δύο τέτοια κανάλια, με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε το πρώτο να δίνει τα σήματα ελέγχου σε όλους τους πυρήνες, ενώ το δεύτερο να μπορεί να δεχθεί τα σήματα αυτά από έναν πυρήνα κάθε φορά. Τα δύο αυτά κυκλώματα δημιουργούνται με υψηλό βαθμό αυτοματισμού, εν μέρει με την Μέθοδο-κ3. Έπειτα συγκρίνονται μεταξύ τους μέσα από τις τρεις φάσεις της παράλληλης βελτιστοποίησης τους. Πιο συγκεκριμένα, έχει χρησιμοποιηθεί και ένα τρίτο ολοκληρωμένο κύκλωμα, το UNCON, του οποίου οι πυρήνες συνδέονται μόνο με τις διασυνδέσεις της κανονικής λειτουργίας τους. Δηλαδή, οι πυρήνες του κυκλώματος αυτού δεν έχουν τον επιπλέον μηχανισμό ελέγχου. Με αυτόν τον τρόπο η πολυπλοκότητα αυτών των συνδέσεων κανονικής λειτουργίας μπορεί να αφαιρεθεί από τα άλλα δύο ολοκληρωμένα κυκλώματα. Η σύγκριση αυτή συμβαίνει αφού περιγραφεί η ανάπτυξη αλλά και τελικά η διαδικασία ελέγχου και των δύο ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Μέσω αυτού η διατριβή καταλήγει στην υπεροχή του πρώτου κυκλώματος, του DAISY, υπέρ του κυκλώματος BUS. Πιο συγκεκριμένα, ο μηχανισμός ελέγχου του κυκλώματος DAISY έχει κατά μέσο όρο 62% μεγαλύτερη συχνότητα λειτουργίας από το κύκλωμα BUS. Είναι ένας μηχανισμός ελέγχου που καταφέρνει να συνδυάσει τρία πρότυπα της IEEE, με ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα που περιγράφει μία τρισδιάστατη στοίβα που υλοποιεί ταυτόχρονα το πρότυπο IEEE 1149.1-2013, το πρότυπο IEEE 1500-2005, και το νέο πρότυπο IEEE 1838-2019
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Τhree-dimensional integrated circuits, 3D ICs, Design for test, DfT, Through-silicon vias, TSVs, IEEE standards, Ολοκληρωμένα κυκλώματα τριών διαστάσεων, Σχεδίαση για έλεγχο, Διαμπερείς στήλες εντός του πυριτίου, Πρότυπα ΙΕΕΕ
Θεματική κατηγορία
Τhree-dimensional integrated circuits
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
en
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής
Όνομα επιβλέποντος
Καβουσιανός, Χρυσοβαλάντης
Εξεταστική επιτροπή
Καβουσιανός, Χρυσοβαλάντης
Ευθυμίου, Αριστείδης
Τσιατούχας, Γεώργιος
Ευθυμίου, Αριστείδης
Τσιατούχας, Γεώργιος
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Βιβλιογραφία: σ. 111-115
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
135 σ.
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States