Διαταραχές στην ανάπτυξη και στη συμπεριφορά του παιδιού κατά την προσχολική ηλικία
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Κυριακούλη, Κατερίνα
Νούτσου, Βασιλική
Περρού, Μαρία
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Προσχολικής Αγωγής
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Η ανάπτυξη και η συμπεριφορά των νηπίων μπορεί να συνοδευτεί από διαταραχές που δυσχεραίνουν τη ζωή ενός παιδιού. Οι αναπτυξιακές διαταραχές αποτελούν ομάδα διαταραχών χαρακτηριζόμενη από δυσκολίες στην ανάπτυξη πολλαπλών βασικών ανθρώπινων λειτουργιών, όπως η επικοινωνία και η κοινωνικοποίηση. Η ανάπτυξη των νηπίων αφορά διάφορους τομείς όπως η ομιλία, η επικοινωνία, η αδρή και η λεπτή κινητικότητα. Αν σε κάποιον ή κάποιους τομείς υστερεί ένα παιδί τότε εμφανίζει διαταραχή της ανάπτυξης. Στους τομείς αυτούς εντάσσεται και η δυσλεξία. Η δυσλεξία θεωρείται η κυριότερη μαθησιακή δυσκολία γιατί περιλαμβάνει στοιχεία από όλες τις μορφές των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών. Αρχικά φαίνεται να παρουσιάζεται δυσκολία κατάκτησης και επεξεργασίας του γραπτού λόγου. Στην πραγματικότητα όμως συνδέεται με όλες τις λειτουργίες τις γλώσσας, ενώ έχει και προεκτάσεις στη μαθηματική σκέψη. Στο διάστημα των εκατό σχεδόν χρόνων που μετρά η δυσλεξία, χρησιμοποιήθηκαν πολλοί όροι για να την περιγράψουν, όπως “σύμφυτη αμβλυωπία συμβόλων’’, “σύμφυτη αλεξία’’, “σύμφυτη λεξική τύφλωση”, “ειδική αναγνωστική επιβράδυνση”, “ειδική εξελικτική δυσλεξία”. Σκοπός είναι να αντιμετωπιστεί η δυσλεξία με την βοήθεια των γονιών και των εκπαιδευτικών που μπορεί να υπάρξει μια σχετική αποκατάσταση του προβλήματος χρόνο με τον χρόνο. Αυτό θα γίνει με διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν το παιδί στην εκμάθηση της ορθογραφίας και της γραμματικής. Όσον αφορά τις συμπεριφοριστικές διαταραχές που εμφανίζονται σε ένα παιδί κατά την προσχολική ηλικία, υπάρχει ένα μεγάλο εύρος συμπεριφορών που εντάσσεται στα προβλήματα συμπεριφοράς. Σε αυτές τις συμπεριφορές εντάσσεται το τικ και η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ). Το σύνδρομο Ζιλ ντε λα Τουρέτ, (γνωστό και ως διαταραχή Τουρέτ, σύνδρομο Ζιλ ντε λα Τουρέτ, GTS ή πιο συνηθισμένα απλά Τουρέτ ή TS) είναι μια κληρονομική, νευροψυχιατρική διαταραχή που ξεκινά από την παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από πολλαπλά κινητικά και τουλάχιστον ένα φωνητικό τικ. Τα τικ είναι ξαφνικές, γρήγορες, μη-ρυθμικές κινήσεις ματιών, κεφαλής, λαιμού και ώμων. Είναι συνήθως ξαφνικοί ήχοι, όπως βήχας, καθάρισμα του λαιμού ή ήχοι τιτιβίσματος. Μία κατηγορία τικ είναι το Σύνδρομο Τουρέτ. To σύνδρομο αυτό είναι μια κληρονομική, νευροψυχιατρική διαταραχή που ξεκινά από την παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από πολλαπλά κινητικά και τουλάχιστον ένα φωνητικό τικ.
Στο DSM-IV, για λόγους ταξινόμησης, διακρίνονται τέσσερις διαφορετικές διαταραχές μυοσπασμάτων. Οι σπασμοί που σχετίζονται με το Τουρέτ αλλάζουν σε αριθμό, συχνότητα, σοβαρότητα και ανατομική θέση.Η συχνότητα και η ένταση των συμπτωμάτων τικ εναλλάσσονται με την πάροδο του χρόνου. Η πρόγνωση για τα παιδιά με τικ και σύνδρομο Τουρέτ είναι καλή. Τα τικ θεωρούνται αποτελέσματα αλληλεπίδρασης γενετικών, νευροβιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι θεραπείες, όπου είναι απαραίτητες μπορούν να διαχωριστούν σε αυτές που έχουν ως στόχο τα τικ και σε εκείνες που στοχεύουν στις συννοσηρές παθολογικές καταστάσεις, οι οποίες, όταν εμφανιστούν , είναι συχνά αιτία μεγαλύτερης δυσλειτουργίας από ότι τα τικ μεμονωμένα. Τέλος στις συμπεριφοριστικές διαταραχές εντάσσεται και η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ). Η διαταραχή αυτή σχετίζεται με την ωρίμανση του νευρικού συστήματος και εμφανίζεται με σταθερή πορεία και ειδικές γνωστικές δυσλειτουργίες. Στην προσχολική ηλικία (3-5 ετών) η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από υπερβολική σωματική κινητικότητα, δυσκολία στη συνεργασία με τα συνομήλικα παιδιά και μη συμμόρφωση στις υποδείξεις των ενηλίκων. Με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των συμπτωμάτων συνήθως μειώνεται, παραμένουν όμως οι επιπτώσεις και η δυσλειτουργία που προκαλεί η διαταραχή. Η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ στα παιδιά γίνεται από τη στιγμή που ο γονέας ή κάποιο άλλο άτομο που ενδιαφέρεται για το παιδί προβληματίζεται με τη συμπεριφορά και τις δυσκολίες του και αποφασίζει να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό. Ο ειδικός συγκεντρώνει πληροφορίες για το ιστορικό του παιδιού μέσα από ερωτήσεις που θέτει σε γονείς και παιδαγωγούς, προκειμένου να κάνει τη σωστή διάγνωση. Στη συνέχεια ο ειδικός προχωράει στη θεραπευτική αγωγή, όπου πολλές φορές συνδέεται με τη χορήγηση φαρμάκων , κατόπιν συνεννόηση με τους γονείς.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Παιδιά προσχολικής ηλικίας, Διαταραχές ανάπτυξης, Διαταραχές συμπεριφοράς, Αναπτυξιακές διαταραχές, Δυσλεξία, Σύνδρομο Τουρέτ, Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - Υπερκινητικότητα, Διάγνωση, Θεραπεία
Θεματική κατηγορία
Διαταραχές συμπεριφοράς στα παιδιά, Παιδιά -- Ανάπτυξη, Μαθησιακές δυσκολίες
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Προσχολικής Αγωγής
Όνομα επιβλέποντος
Βρυώνης, Γεώργιος
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
70
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα