Αυτισμός - Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή και σύνδρομο Asperger

Loading...
Thumbnail Image

Date

Authors

Πούλιου, Ζωή

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Λογοθεραπείας

Abstract

Type of the conference item

Journal type

Educational material type

Conference Name

Journal name

Book name

Book series

Book edition

Alternative title / Subtitle

Description

Ο αυτισμός άρχισε να αναγνωρίζεται τη δεκαετία του 1940 από δυο ανθρώπους που εργάζονταν σε διαφορετικά μέρη την ίδια εποχή: τον Hans Asperger στην Αυστρία και τον Leo Kanner στις ΗΠΑ. Και οι δυο ερευνητές έδωσαν το ίδιο όνομα, αυτισμός το οποίο προέρχεται από την ελληνική λέξη <<εαυτός>>. Ο αυτισμός ανήκει σε μια ομάδα διαταραχών γνωστών ως <<διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές>>. Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές περιλαμβάνουν προβλήματα λόγου και επικοινωνίας(κοινωνική αλληλεπίδραση), καθώς και επαναλαμβανόμενες και παρορμητικές συμπεριφορές. Ο αυτισμός μπορεί να περιλαμβάνει όλα αυτά τα προβλήματα, σε διαφορετικό βαθμό το καθένα, ή μόνο μερικά απ αυτά. Ο αυτισμός είναι μια << διαταραχή φάσματος>>. Στο ένα άκρο του φάσματος υπάρχουν άνθρωποι με πολύ λίγα αυτιστικά προβλήματα, που ίσως είναι τόσο ήπια, ώστε το άτομο μπορεί να μην διαγνωστεί ως αυτιστικό. Στο μέσο του φάσματος υπάρχουν κάποια άτομα στα οποία να έχει διαγνωστεί υψηλής λειτουργικότητας αυτισμός ή σύνδρομο Asperger.Το άλλο άκρο του φάσματος ορισμένες φορές ονομάζεται <<κλασικός αυτισμός >> και οι άνθρωποι με αυτόν τον βαθμό ανικανότητας μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια για να επικοινωνήσουν με άλλα άτομα ή μπορεί ποτέ να μη μάθουν να το κάνουν. Οι τύποι της Διάχυτης Αναπτυξιακής Διαταραχής είναι: 1) Αυτισμός 2) διαταραχή Rett (Rett syndrome) 3) διαταραχή Asperger (Asperger’s Disorder) 4)παιδική αποδιοργανωτική διαταραχή (Chillhood Disintergative Disorder-CDD) 5) διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μη προσδιοριζόμενη αλλιώς O αυτισμός συνιστά μια νευροαναπτυξιακή πολύπλοκη διαταραχή, η οποία εμφανίζεται συνήθως πριν από την ηλικία των 3 ετών με αναλογία 6 ανά 1.000 παιδιά .Συγκριτικά με τα αγόρια τα οποία προσβάλλονται με μεγαλύτερη συχνότητα (3:1), τα κορίτσια παρουσιάζουν βαρύτερη συμπτωματολογία. Η ακριβής αιτιολογία του προβλήματος παραμένει αδιευκρίνιστη.Ο αυτισμός περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα διαταραχών, το οποίο εκδηλώνεται με ποικίλης έντασης συμπτωματολογία σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης, της συμπεριφοράς και της κοινωνικοποίησης του παιδιού. Μεταξύ άλλων, η ασυνήθης και ιδιόρρυθμη συμπεριφορά, τα μεγάλα ελλείμματα στη γλώσσα, την επικοινωνία και το λόγο, η απομόνωση, η εσωστρέφεια, οι στερεότυπες και τελετουργικές κινήσεις, η ανικανότητα για δημιουργικό παιχνίδι, οι έκδηλοι περιορισμοί των ενδιαφερόντων και της διάθεσης για επιτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων και η ανεπαρκής κατανόηση και ανάπτυξη των κοινωνικών επαφών αποτελούν χαρακτηριστικά κλινικά συμπτώματα του παιδικού αυτισμού. Δυστυχώς, σήμερα, δεν υπάρχει ειδική αιτιολογική θεραπεία για τον αυτισμό και οι θεραπευτικές επιλογές που προσφέρονται έχουν μειωμένη αποτελεσματικότητα και όχι σίγουρη και εγγυημένη βελτίωση και αποκατάσταση. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές ικανότητες και αφού ο αυτισμός είναι μια διαταραχή φάσματος είναι δύσκολη η αποκατάσταση και θεραπεία του. Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη, λόγω τις ποικιλομορφίας της φύσης του. Μέχρι σήμερα, η μόνη δοκιμασμένη θεραπευτική απάντηση φαίνεται να είναι η διεπιστημονική προσέγγιση του προβλήματος, η οποία στηρίζεται στο συνδυασμό της ειδικής αγωγής με την εφαρμογή ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων (ιδιαίτερα όταν αυτή αρχίζει έγκαιρα κατά την προσχολική ηλικία), της έγκαιρης διάγνωσης και της κατάλληλης φαρμακευτικής αντιμετώπισης των κλινικών σημείων και συμπτωμάτων και της επαγγελματικής παρέμβασης που εστιάζει στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων όχι μόνο του παιδιού αλλά ολόκληρης της οικογένειας. Η οικογένεια μαζί με τους ειδικούς επιλέγουν το κατάλληλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που αρμόζει και ταιριάζει για την κάλυψη των αναγκών του εκάστοτε παιδιού. Τα συστήματα παρέμβασης που επιλέγονται προσαρμόζονται επιπλέον ανάλογα με την κατάσταση του παιδιού, αλλά και την καθημερινότητα της οικογένειας και τον τρόπο ζωής αυτής και του παιδιού. Τα συστήματα παρέμβασης και επικοινωνίας αναλύονται σε ξεχωριστό κεφάλαιο μέσα στη εργασία. Αφού αρχικά γίνει η αξιολόγηση και η διάγνωση του παιδιού από τους δημόσιους φορείς, τα ΚΕΔΔΥ, οι γονείς καθώς και τα παιδιά της οικογένειας έρχονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και την ίδια την διαταραχή. Έρχονται αντιμέτωποι με την κοινωνία, τον περίγυρο, και με το ίδιο τους το παιδί ή τον αδερφό. Η ανατροφή ενός παιδιού με αυτισμό έχει αποδειχθεί ότι είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και στρεσογόνα εμπειρία για τους γονείς, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά σημαντικές προκλήσεις και να κάνουν πολλές θυσίες προκειμένου να φροντίσουν σωστά το παιδί τους. Άλλωστε είναι αυτοί που θα γίνουν πολύ καλοί εκπαιδευτές, διότι γνωρίζουν το παιδί τους καλύτερα από τον καθένα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αδέλφια, όταν αυτά το επιθυμούν. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών του παιδιού το καλύπτουν οι γονείς και η οικογένεια και έπειτα ακολουθεί η σωστή εκπαίδευση και αγωγή.

Description

Keywords

Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, Σύνδρομο Asperger, Θεραπεία, Συμβουλευτική, Διάγνωση

Subject classification

Αυτισμός, Άσπεργκερ σύνδρομο

Citation

Link

Language

el

Publishing department/division

Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Λογοθεραπείας

Advisor name

Παπαδόπουλος, Άγγελος

Examining committee

General Description / Additional Comments

Institution and School/Department of submitter

Τ.Ε.Ι. Ηπείρου

Table of contents

Sponsor

Bibliographic citation

Name(s) of contributor(s)

Number of Pages

104

Course details

Endorsement

Review

Supplemented By

Referenced By

Creative Commons license