Ποιά η συμβολή των εικαστικών στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού προσχολικής ηλικίας.
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Γαλιάτσου, Καλλιρόη
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Στην κάτωθι πτυχιακή εργασία που έχει ως θέμα της, τη συμβολή των εικαστικών στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού προσχολικής ηλικίας, γίνεται αναφορά στην τέχνη, όπου είναι η ανθρώπινη δημιουργία, που έχει στόχο της την έκφραση του ιδεώδους, του ωραίου, δηλαδή του αισθητικά αξιόλογου. Η τέχνη δεν αντιγράφει τη φύση, αλλά την αναδημιουργεί και απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο. Αναπτύσσει την πρωτοβουλία και την θέληση και συντελεί σε μεγάλο βαθμό στη συναισθηματική ανάπτυξη και ωρίμανση του ατόμου. Η τέχνη είναι αναγκαία για τη σωστή ανάπτυξη και διαπαιδαγώγηση του νέου ανθρώπου και πιο αναγκαία για το μικρό παιδί γιατί είναι ο μόνος τρόπος έκφρασης της σκέψης και των συναισθημάτων του. Είναι, όμως και ο μόνος τρόπος κατανόησης της γύρω του πραγματικότητας. Επιπλέον, η τέχνη είναι μια γλώσσα που συγκινεί, ενθουσιάζει, γοητεύει, καθώς επιτρέπει στα παιδιά να πειραματιστούν και να εξερευνήσουν, να δουν τι μπορούν να δημιουργήσουν. Οι παιδαγωγοί μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να ανακαλύψουν τη σχέση μεταξύ τέχνης και εμπειρίας, καθώς επίσης, να δώσουν καλλιτεχνική διάσταση και μορφή στις ιδέες, τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους. Επίσης, γίνεται αναφορά στις εικαστικές τεχνικές, όπως το ιχνογράφημα, το παιδικό ιχνογράφημα, τη ζωγραφική, το κολλάζ, την πηλοπλαστική, τη γκραβούρα-χαρακτική, τη λιθογραφία, την ξυλογραφία, την τσιγκογραφία, την ελαιογραφία, το υαλογράφημα και τη μονοτυπία. Όσον αφορά το παιδικό σχέδιο, η τέχνη των παιδιών γοητεύει τους γονείς, οι οποίοι είναι περήφανοι για την τέχνη των παιδιών τους. Η ψυχολογία έχει αρχίσει να ερευνά μεθοδικά το παιδικό σχέδιο από τις αρχές του αιώνα, για τη διερεύνηση ψυχικών τραυμάτων. Το παιδικό σχέδιο διατρέχει ορισμένα στάδια εξέλιξης, όπου από τα στάδια αυτά θα πρέπει να περάσει κάθε παιδί. Οποιαδήποτε παρέμβαση της παιδαγωγού και των γονέων είναι ενάντια στην πρόοδο του παιδιού. Το παιδί πρέπει να αφήνεται τελείως αδέσμευτο στην αυτοεξέλιξή του και να ενθαρρύνεται συνέχεια. Οι έρευνες αγκαλιάζουν παιδιά κανονικά, αλλά και παιδιά με ειδικές ικανότητες και σωματικές βλάβες. Το παιδί συγκρατεί σύμβολα και παραστάσεις στη μνήμη του, που με τη φαντασία του τους δίνει συγκεκριμένη υπόσταση, ζωγραφίζοντάς τα στο χαρτί. Την ώρα που το παιδί ζωγραφίζει, λειτουργεί όλο του το σώμα και το παιδί εκείνη τη στιγμή απολαμβάνει την κινητικότητα αυτή. Η παιδική δημιουργία δεν είναι παρά μία ατελής μορφή της τέχνης των ενηλίκων. Τα παιδικά δημιουργήματα θα πρέπει να είναι διαφορετικά από τα δημιουργήματα του ενήλικα. Η τέχνη της πρώιμης ηλικίας θα πρέπει να επιτρέπει στα παιδιά να εκφράζονται ελεύθερα, να επιτρέπει την ενεργό συμμετοχή όλων, και όλοι να προσανατολίζονται προς την επιτυχία. Εξίσου, μεγάλη σημασία έχουν τα σημεία, οι γραμμές, τα σχήματα, τα χρώματα, οι χώροι, οι όγκοι όπου ο τρόπος που αυτά διαρθρώνονται καθώς και η εικονιστική τους επένδυση, συχνά κρύβουν μέσα τους κάποιο νόημα.
Η τέχνη όταν διδάσκεται σωστά παρέχει ευκαιρίες στα παιδιά να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και να αναπτύξουν την κρίση τους, που είναι η σπουδαιότερη νοητική ικανότητα του ανθρώπου. Το μάθημα της εικαστικής αγωγής είναι ο συντελεστής της ενδυνάμωσης και της διαμόρφωσης του νέου ανθρώπου και στοχεύει στη δημιουργία του «έργου τέχνης», στην αναγνώριση και κατανόηση των ποιοτήτων της τέχνης καθώς και στον ρόλο της τέχνης. Τα παιδιά είναι σε θέση να παρατηρούν και να αναγνωρίζουν τις διάφορες ποιότητες των έργων που υπάρχουν. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση αναπτύσσει στο παιδί τη γνωστική ικανότητα να αναλύει, να ερμηνεύει, να περιγράφει και να κρίνει τις εκφραστικές ποιότητες που βρίσκονται στα έργα τέχνης. Το μάθημα της αισθητικής βοηθάει τα παιδιά να κατανοήσουν την τέχνη και την κουλτούρα. Μέσω της αισθητικής αγωγής το παιδί μυείται στις αισθητικές αξίες του κάλλους, του ωραίου, της ομορφιάς. Επίσης, καλλιεργούνται συμμετρικά όλες οι άλλες δημιουργικές δυνάμεις, καθώς αποτελεί τον ενωτικό κρίκο ανάμεσα στη σωματική, διανοητική, θρησκευτική και κοινωνική αγωγή. Καλλιεργείται, επίσης, ο σεβασμός στον άνθρωπο, στη φύση, στο έργο. Στόχος της αισθητικής αγωγής είναι να προσεγγίσει τη έννοια «άνθρωπος» που μοιραία είναι και «καλλιτέχνης».
Επιπλέον, σημαντική είναι και η δημιουργικότητα, η οποία εμφανίζεται από την πρώτη παιδική ηλικία και αναπτύσσεται ως την ενηλικίωση. Η δημιουργικότητα του παιδιού εξαρτάται από τρείς παράγοντες: τη δυνατότητα να φαντάζεται, την επιθυμία του να εκφράζει πραγματικότητες και την ικανότητα του παιχνιδιού. Μία γενική εικόνα της ανάπτυξης του παιδιού είναι η βιολογική, κοινωνική, συναισθηματική, γνωστική και δημιουργική ανάπτυξη. Η σωματική περιλαμβάνει συντονισμό χεριού ματιού, κοινωνική, δηλαδή ανάπτυξη του εγώ, αισθητική περιλαμβάνει την καλή υγεία, τη φροντίδα του εαυτού, η γνωστική, λύση προβλημάτων, γλώσσα, μάθηση, η συναισθηματική περιλαμβάνει την έκφραση της προσωπικότητας και η δημιουργική, την πρωτότυπη σκέψη, τη φαντασία.
Σημαντικός παράγοντας είναι και ο ρόλος του παιδαγωγού, ο οποίος δεν θα πρέπει να διδάσκει ή να προσφέρει έτοιμα μοντέλα για αντιγραφή και απομίμηση. Ο ρόλος του παιδαγωγού είναι εμψυχωτικός και καθοδηγητικός. Να δίνει απόλυτη ελευθερία στα παιδιά για τον τρόπο κατασκευής, σχεδίασης, διακόσμησης των έργων τους. Δεν πρέπει να διορθώνει και να επικρίνει ποτέ τις εργασίες των παιδιών, αλλά και να μην τους επαινεί όλους. Πρέπει να παρεμβαίνει μόνο όταν χρειάζεται για να δίνει οδηγίες. Πρέπει να επικρατεί κλίμα ενθουσιασμού και χαράς μέσα στην τάξη, ώστε τα παιδιά να δουλεύουν καλύτερα. Τέλος, ο παιδαγωγός οφείλει να έχει εφοδιάσει το χώρο της αίθουσας με τα κατάλληλα υλικά, όπως μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, κιμωλίες λαδοπαστέλ, κόλλες, δακτυλομπογιές, τέμπερες, ακουαρέλες, κ.α. Τέλος, αποφασιστικής σημασίας για την ανάπτυξη του παιδιού είναι και ο ρόλος του σχολείου. Το σχολείο, έχει τη υποχρέωση να αναπτύξει σωστά ένα παιδί. Η σχολική αίθουσα πρέπει να είναι τόπος συνάντησης του παιδιού με το ωραίο. Ο χρωματισμός της αίθουσας, οι κουρτίνες, η διακόσμηση των τοίχων, τα ράφια, η βιβλιοθήκη πρέπει να συνθέτουν ένα ελκυστικό περιβάλλον, ώστε να ενεργοποιεί το μαθητή να δημιουργεί το ωραίο και να τον μυήσει στην απόλαυσή του.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Εικαστικά, Παιδιά προσχολικής ηλικίας, Τέχνη
Θεματική κατηγορία
Εκπαίδευση, Προσχολική
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας
Όνομα επιβλέποντος
Μπερούκας, Κωνσταντίνος
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Τ.Ε.Ι. Ηπείρου
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Γαλιάτσου, Κ., 2011. Ποιά η συμβολή των εικαστικών στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού προσχολικής ηλικίας. Πτυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας. Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας.
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
58
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα