Γυναικεία υπογονιμότητα και νοσηλευτικές παρεμβάσεις

dc.contributor.authorΝικολάου, Σταυρούλαel
dc.date.accessioned2014-09-16T06:56:30Z
dc.date.available2014-09-16T06:56:30Z
dc.date.issued2014-09-16
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/3047
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΓυναικεία υπογονιμότηταel
dc.subjectΓυναίκαel
dc.subjectΓονιμότηταel
dc.subjectΩοθηλακιορρηξίαel
dc.subjectΑνθρώπινη αναπαραγωγήel
dc.subjectΥποβοηθούμενη αναπαραγωγήel
dc.titleΓυναικεία υπογονιμότητα και νοσηλευτικές παρεμβάσειςel
heal.abstractΗ «υπογονιμότητα» ορίζεται ως η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να αποκτήσει τέκνο έπειτα από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς αντισυλληπτική προστασία. Σύμφωνα με τον ορισμό της υγείας, όπως αυτός έχει διατυπωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), η υπογονιμότητα αποτελεί διαταραχή της υγείας και χρήζει αντιμετώπισης. Σύμφωνα με διάφορες επιδημιολογικές μελέτες και εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ., περίπου το 8-12% των ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία αντιμετωπίζει κάποιας μορφής δυσκολία στην προσπάθειά του να αποκτήσει απογόνους. Η συχνότητα της υπογονιμότητας μπορεί να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και από πληθυσμό σε πληθυσμό. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει ειδικό «προφίλ» του υπογόνιμου ζευγαριού. Η υπογονιμότητα είναι πολυσύνθετη και ρευστή κατάσταση: το ίδιο άτομο ή ζευγάρι, μπορεί να διανύσει μεγάλες χρονικές περιόδους στις οποίες αδυνατεί να συλλάβει και η αδυναμία αυτή μπορεί να επέλθει, ή να λήξει, χωρίς προειδοποίηση. Τις περισσότερες φορές η υπογονιμότητα δεν έχει ειδικά συμπτώματα όπως πόνο, πυρετό, δυσφορία κι έτσι δεν γίνεται αντιληπτή. Η συχνότητα της υπογονιμότητας είναι σχεδόν η ίδια στους άνδρες και τις γυναίκες. Μετά τον ενδελεχή διαγνωστικό έλεγχο, η υπογονιμότητα παραμένει ανεξήγητη μόνο στην μειονότητα των ζευγαριών. Σε πολύ αδρές γραμμές, η υπογονιμότητα οφείλεται είτε σε φλεγμονές του γεννητικού συστήματος, είτε σε ορμονικές διαταραχές (και οι μεν και οι δε προκαλούν συγκεκριμένες δυσλειτουργίες). Όμως πριν από οποιαδήποτε θεραπεία χρειάζεται να τεθεί μια σαφής διάγνωση. Η διάγνωση της υπογονιμότητας τίθεται από εξειδικευμένο ιατρό (γυναικολόγο, ουρολόγο-ανδρολόγο ή ενδοκρινολόγο, ανάλογα με την περίπτωση). Η ορθή διάγνωση είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι αυτή καθοδηγεί την επιλογή της θεραπευτικής στρατηγικής. Για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής στρατηγικής πρέπει να σταθμιστούν προσεκτικά όλα τα δεδομένα και το ζευγάρι να οδηγηθεί, με την βοήθεια της θεραπευτικής ομάδας, σε μια νηφάλια και καθαρή απόφαση. Επίσης παράγοντες όπως η ηλικία της γυναίκας και οι οικονομικές δυνατότητες του ζευγαριού πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν, δεδομένου ότι η διάγνωση και η θεραπεία της υπογονιμότητας μπορεί μερικές φορές να αποβεί και χρονοβόρος και δαπανηρή. Η παρουσία του νοσηλευτή είναι απαραίτητη, τόσο στο ζευγάρι, όσο και στην επιστημονική ομάδα για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας μέσα από νοσηλευτικές παρεμβάσεις.el
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Νοσηλευτικήςel
heal.academicPublisherIDteiep
heal.accessfree
heal.advisorNameΚανάρης, Χρήστοςel
heal.classificationΥπογονιμότηταel
heal.dateAvailable2024-01-09T21:55:45Z
heal.fullTextAvailabilityfalse
heal.languageel
heal.numberOfPages104
heal.publicationDate2010
heal.recordProviderΤ.Ε.Ι. Ηπείρουel
heal.typebachelorThesis

Αρχεία

Φάκελος/Πακέτο αδειών

Προβολή: 1 - 1 of 1
Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
3.54 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή: