Προαίρεση και πράξη στην Αριστοτελική σκέψη
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Υφαντή, Αθηνά
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Στην παρούσα εργασία μελετούμε τα Ηθικά Νικομάχεια και τα Ηθικά Ευδήμεια του Αριστοτέλους, δύο πραγματείες αφιερωμένες στην Ηθική, με σκοπό να επικεντρωθούμε στην έννοια της Προαίρεσης και της Πράξης, καθώς και στην άρρηκτη σύνδεσή τους. Λόγω του συστηματικού χαρακτήρα της σκέψης του Αριστοτέλη, ακολουθούμε στο κείμενό μας τη συλλογιστική του πορεία και επικεντρωνόμαστε στις ηθικές εκείνες έννοιες που αναδεικνύουν το βαθύτερο νόημα της Προαίρεσης και της σύνδεσής της με την Πράξη. Εκτός από τη σύγχρονη δευτερεύουσα βιβλιογραφία που χρησιμοποιήσαμε, ανατρέξαμε παράλληλα και στους υπομνηματιστές του Αριστοτέλη, Ασπάσιο, Ηλιόδωρο και Ευστράτιο Μητροπολίτη Νικαίας. Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας μας μελετούμε έννοιες όπως η ανθρώπινη ευδαιμονία, η αρετή, τα διαφορετικά είδη των πράξεων, καθώς και το διαχωρισμό της αρετής από άλλες ψυχικές ορέξεις, αναδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη σχέση της Πράξης με την Προαίρεση. Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας μας επικεντρωθήκαμε στις Διανοητικές αρετές και στη σχέση τους με την Προαίρεση και την Πράξη, διότι ο άνθρωπος είναι έλλογο ον και οφείλει να πράττει ως τέτοιο. Η Προαίρεση για τον Αριστοτέλη προετοιμάζει το ηθικώς πράττειν, είναι δηλαδή η ψυχική έναρξη μιας, σύμφωνα με τον ορθό Λόγο, επιλεγμένης Πράξης. Θεωρούμε ότι με την έννοια της Προαίρεσης, ο Αριστοτέλης καθόρισε το κριτήριο του ορθού πολιτικού πράττειν. Αυτός, πιστεύουμε πως ήταν και ο απώτερος σκοπός του φιλοσόφου, ειδικά στα Ηθικά Νικομάχεια, όταν αναφέρεται στην Προαίρεση, διότι για τον Αριστοτέλη ο σκοπός της πολιτικής είναι να καθιστά τους πολίτες αγαθούς, ικανούς δηλαδή να πράττουν κατ’αρετήν. Για τον παραπάνω λόγο λοιπόν ο Αριστοτέλης αναδεικνύει την έννοια της Προαίρεσης, αναλύοντάς την εις βάθος και σε σχέση με άλλες ηθικές έννοιες διότι αυτή είναι το κριτήριο που καθορίζει αν μια πράξη είναι αγαθή ή όχι.
Ιn this research we studied the Nicomachean Ethics and the Eudemian Ethics and our purpose was to reveal the meaning of the notion of the proairesis and praxis and their interrelation. Apart from the secondary bibliography, we also consulted the commentaries of Aspasius, Heliodorus and Eustratius, Metropolitan bishop of Nicaea. Because of the systematic character of Aristotle’s philosophical thought, our text follows Aristotle’s own syllogistic path, focusing on the ethical notions that reveal the deeper meaning of the notion of proairesis and its relation with the human action. In the first chapter of our research, we drew attention to notions such as the human Eudaimonia, the virtue, the different kinds of action, the distinction of virtue from other human appetites, and lastly, we accentuated the connection of proairesis and praxis. In the second chapter of our study we focused on the intellectual virtues and their relation with action and proairesis, because man is a reasonable being and he acts as such. Concluding we claim that for Aristotle, proairesis constitutes that which prepares the ethical action, or rather that which inaugurates psychologically a conscious and rationally chosen ethical action. We believe that by the notion of proairesis Aristotle determined the criterion of the right political acting. This, we believe, was Aristotle’s ulterior goal, especially in the Nicomachean Ethics when referring to this notion, because for Aristotle, politics aim to constitute the citizens good men and capable to perform good actions. This explains why he accentuates and analyses so deeply the notion of proairesis, for it is proairesis the criterion which determines whether an action is right and good.
Ιn this research we studied the Nicomachean Ethics and the Eudemian Ethics and our purpose was to reveal the meaning of the notion of the proairesis and praxis and their interrelation. Apart from the secondary bibliography, we also consulted the commentaries of Aspasius, Heliodorus and Eustratius, Metropolitan bishop of Nicaea. Because of the systematic character of Aristotle’s philosophical thought, our text follows Aristotle’s own syllogistic path, focusing on the ethical notions that reveal the deeper meaning of the notion of proairesis and its relation with the human action. In the first chapter of our research, we drew attention to notions such as the human Eudaimonia, the virtue, the different kinds of action, the distinction of virtue from other human appetites, and lastly, we accentuated the connection of proairesis and praxis. In the second chapter of our study we focused on the intellectual virtues and their relation with action and proairesis, because man is a reasonable being and he acts as such. Concluding we claim that for Aristotle, proairesis constitutes that which prepares the ethical action, or rather that which inaugurates psychologically a conscious and rationally chosen ethical action. We believe that by the notion of proairesis Aristotle determined the criterion of the right political acting. This, we believe, was Aristotle’s ulterior goal, especially in the Nicomachean Ethics when referring to this notion, because for Aristotle, politics aim to constitute the citizens good men and capable to perform good actions. This explains why he accentuates and analyses so deeply the notion of proairesis, for it is proairesis the criterion which determines whether an action is right and good.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Προαίρεση, Πράξη, Ευδαιμονία, Αρετή, Proairesis, Praxis, Eydaimonia, Arete
Θεματική κατηγορία
Αριστοτέλης, (384-322)
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας
Όνομα επιβλέποντος
Πέτσιος, Κωνσταντίνος
Εξεταστική επιτροπή
Πέτσιος, Κωνσταντίνος
Τερέζης, Χρήστος
Καλογεράκος, Ιωάννης
Τερέζης, Χρήστος
Καλογεράκος, Ιωάννης
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Βιβλιογραφία: σ. 155-163
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
165 σ.