Minimal surfaces in 3-manifolds with non-negative scalar curvature.

Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας

Ημερομηνία

Συγγραφείς

Papadakis, Michail

Τίτλος Εφημερίδας

Περιοδικό ISSN

Τίτλος τόμου

Εκδότης

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μαθηματικών

Περίληψη

Τύπος

Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο

Είδος περιοδικού

Είδος εκπαιδευτικού υλικού

Όνομα συνεδρίου

Όνομα περιοδικού

Όνομα βιβλίου

Σειρά βιβλίου

Έκδοση βιβλίου

Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος

Περιγραφή

A Riemannian submanifold is called minimal when it is a critical point of the functional of the volume, and stable when it really minimizes the volume. The minimality is described by a non­linear elliptic system of partial differential equations, whereas the stability is described by the spectrum of a special elliptic differential operator; known as the Jacobi operator. In the 3­dimensional Euclidean space, for example, there is a plethora of minimal surfaces, but only the plane is stable. The main goal of this thesis is to study the following paper due to Fischer­Colbrie & Schoen, The structure of complete stable minimal surfaces in 3­manifolds of nonnegative scalar curvature. Comm. Pure Appl. Math. 33 (1980), 199­211. More precisely, the objective of this thesis is to prove the following result: Theorem: Let Σ be a complete oriented minimal surface in a 3­manifold M with non­negative scalar curvature. Then, the universal covering space of Σ is conformally equivalent either to S2 or to R2. Moreover, if M ≡ R3, then Σ is an affine plane.
Μια επιφάνεια ενός πολυπτύγματος Riemann ονομάζεται ελαχιστική όταν είναι κρίσιμο σημείο του συναρτησοειδούς του εμβαδού και ελάχιστης έκτασης όταν ελαχιστοποιεί το συναρτησοειδές του εμβαδού. Η ελαχιστικότητα περιγράφεται από ένα μη γραμμικό ελλειπτικό σύστημα διαφορικών εξισώσεων 2 ου βαθμού ενώ η ιδιότητα της ελάχιστης έκτασης περιγράφεται από το φάσμα ενός άλλου γραμμικού ελλειπτικού διαφορικού τελεστή, ο οποίος, μεταξύ άλλων, εμπλέκει και την καμπυλότητα Ricci του περιβάλλοντος χώρου. Ως επί το πλείστον, η κλάση των επιφανειών ελάχιστης έκτασης είναι αρκετά μικρότερη από εκείνη των ελαχιστικών επιφανειών. Στον τριδιάστατο ευκλείδειο χώρο για παράδειγμα, υπάρχει πληθώρα πλήρων ελαχιστικών επιφανειών, αλλά αποδεικνύεται ότι το επίπεδο είναι η μόνη πλήρης επιφάνεια ελάχιστης έκτασης. Στη παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, θα μελετήσουμε το άρθρο των D. FischerColbrie & R. Schoen: The structure of complete stable minimal surfaces in 3­manifolds of nonnegative scalar curvature. Comm. Pure Appl. Math. 33 (1980), 199­211. Πρωταρχικός στόχος μας είναι η παρουσίαση του παρακάτω αποτελέσματος: Θεώρημα: Έστω Σ ⊂ M πλήρης ελαχιστική επιφάνεια εντός ενός τριδιάστατου πολυπτύγματος M3 με μη αρνητική αριθμητική καμπυλότητα. Τότε, ο καθολικός χώρος κάλυψης της Σ2 είναι σύμμορφος είτε με τη σφαίρα S 2 ή με το μιγαδικό επίπεδο C. Επιπρόσθετα, εάν M = R 3, η Σ είναι αναγκαστικά επίπεδη.

Περιγραφή

Λέξεις-κλειδιά

Differential geometry

Θεματική κατηγορία

Παραπομπή

Σύνδεσμος

Γλώσσα

en

Εκδίδον τμήμα/τομέας

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μαθηματικών

Όνομα επιβλέποντος

Halilaj, Andreas Savas­

Εξεταστική επιτροπή

Vlachos, Theodoros
Roidos, Nikolaos
Halilaj, Andreas Savas­

Γενική Περιγραφή / Σχόλια

Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μαθηματικών

Πίνακας περιεχομένων

Χορηγός

Βιβλιογραφική αναφορά

Ονόματα συντελεστών

Αριθμός σελίδων

77 p.

Λεπτομέρειες μαθήματος

item.page.endorsement

item.page.review

item.page.supplemented

item.page.referenced

Άδεια Creative Commons

Άδεια χρήσης της εγγραφής: CC0 1.0 Universal