Ο επαναπροσδιορισμός της αισθητικής της φύσης για μια νέα φιλοσοφία της φύσης στον Gernot Bohme
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Μαστίκης, Ηλίας
Mastikis, Ilias
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Ο Gernot Böhme ήταν μία ηγετική φυσιογνωμία της σύγχρονης γερμανικής οικολογικής σκέψης. Η παρούσα εργασία στοχεύει αφενός στην ανάδειξη της διάστασης της σκέψης του που αφορά την ανάπτυξη μιας νέας φιλοσοφίας της φύσης και αφετέρου τις συνέπειες αυτής της προσπάθειας. Αρχικά, το πρώτο κεφάλαιο της εργασίας καταπιάνεται με τη φιλοσοφία της φύσης και την νέα αυτοκατανόηση του ανθρώπου. Ειδικότερα, το πρώτο υποκεφάλαιο του πρώτου κεφαλαίου ασχολείται με την προσπάθεια του Böhme να ορίσει την φιλοσοφία της φύσης, την ανάγκη για έναν νέο ορισμό της έννοιας της φύσης, μια ιστορική αναδρομή στους ορισμούς της έννοιας αυτής, και το συμπέρασμα ότι ο ορισμός της φύσης είναι ζήτημα ανθρωπολογίας. Με την κατανόηση ότι ένας νέος ορισμός της φύσης προϋποθέτει και μια νέα ανθρωπολογία, το δεύτερο υποκεφάλαιο του πρώτου κεφαλαίου ασχολείται με την αναζήτηση μιας νέας σωματοκεντρικής και συνεπώς φυσιοκεντρικής ανθρωπολογίας. Το υποκεφάλαιο αυτό αναφέρεται στις διάφορες έννοιες της σωματικότητας, τις οποίες ο Böhme εξετάζει, και τελειώνει με αυτήν που ο ίδιος τελικά επιλέγει. Εν συνεχεία, το δεύτερο κεφάλαιο ασχολείται με την οικολογική αισθητική της φύσης και με την έννοια της ατμόσφαιρας. Συγκεκριμένα, το πρώτο υποκεφάλαιο του δευτέρου κεφαλαίου παρακολουθεί την προσπάθεια του Böhme να χρησιμοποιήσει τη νέα αυτή ανθρωπολογία ως θεμέλιο μιας νέας φυσιοκεντρικής φιλοσοφίας της φύσης, η οποία προσεγγίζει τη φύση μέσω του σώματος και όχι μέσω του λόγου, φυσιοκεντρικά και όχι ανθρωποκεντρικά. Ο νέος αυτός τρόπος προσέγγισης της φύσης πρόκειται για μια οικολογική αισθητική, δηλαδή μια αισθητική ως θεωρία αισθητηριακής αντίληψης της φύσης, μέσω του ενδιάμεσου φαινομένου των ατμοσφαιρών. Το δεύτερο υποκεφάλαιο του δευτέρου κεφαλαίου ερευνά την έννοια της ατμόσφαιρας εν γένei, τους τρόπους με τους οποίους έχει χρησιμοποιηθεί στον επιστημονικό και καθημερινό λόγο, καθώς και την πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε στο πλαίσιο της αισθητικής. Το τρίτο υποκεφάλαιο ερευνά την προέλευση της έννοιας της ατμόσφαιρας στον Böhme, πηγαίνοντας στους διανοητές που ενέπνευσαν τον Böhme να την χρησιμοποιήσει, καθώς και τις επαναστατικές συνέπειες της αισθητικής αυτής των ατμοσφαιρών πέρα από την αισθητική της φύσης και στην αισθητική γενικότερα. Τέλος, στα συμπεράσματα γίνεται θετική αποτίμηση της οικολογικής αισθητικής του Böhme, αλλά εντοπίζεται και ένα κενό στο έργο του, συγκεκριμένα η έλλειψη ηθικής θεωρίας. Ακολούθως, προτείνεται ο συνδυασμός της αισθητικής θεωρίας του Böhme με την ηθική θεωρία του Früchtl, για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης νέας φιλοσοφίας της φύσης που ανοίγει νέους ορίζοντες στην περαιτέρω έρευνα.
Gernot Böhme was a leading figure in modern German ecological thought. The present work aims on the one hand to highlight the dimension of his thinking that concerns the development of a new philosophy of nature and on the other hand the consequences of this effort. Initially, the first chapter of this work deals with the philosophy of nature and the new self-understanding of man. In particular, the first subsection of the first chapter deals with Böhme's attempt to define the philosophy of nature, the need for a new definition of the concept of nature, a historical review of the definitions of this concept, and the conclusion that the definition of nature is question of anthropology. With the understanding that a new definition of nature also presupposes a new anthropology, the second subchapter of the first chapter deals with the search for a new body-centered and therefore nature-centered anthropology. This subsection deals with the various concepts of corporeality that Böhme examines, and ends with the one he ultimately chooses. Subsequently, the second chapter deals with the ecological aesthetics of nature and the concept of atmosphere. Specifically, the first subsection of the second chapter follows Böhme's attempt to use this new anthropology as the foundation of a new nature-centered philosophy of nature, which approaches nature through the body and not through reason, nature-centric and not anthropocentric. This new way of approaching nature is an ecological aesthetic, i.e. an aesthetic as a theory of sensory perception of nature, through the intermediate phenomenon of atmospheres. In the second subsection of the second chapter we investigate the notion of atmosphere in general, the ways it has been used in both scientific and everyday discourse, along with the first time it was used in the field of aesthetics. In the third subsection we investigate the origins of the concept of atmosphere in Böhme’s work, going back to the thinkers who inspired Böhme to use it, as well as the revolutionary implications of this aesthetics of atmospheres beyond the aesthetics of nature and to aesthetics in general. In conclusion, the creation of an ecological aesthetics by Böhme is assessed positively, but also a gap is identified in his work, namely the lack of an ethical theory. Subsequently, the combination of Böhme's aesthetic theory with Früchtl's ethical theory is proposed in order to create a complete new philosophy of nature, which opens up new avenues for further research.
Gernot Böhme was a leading figure in modern German ecological thought. The present work aims on the one hand to highlight the dimension of his thinking that concerns the development of a new philosophy of nature and on the other hand the consequences of this effort. Initially, the first chapter of this work deals with the philosophy of nature and the new self-understanding of man. In particular, the first subsection of the first chapter deals with Böhme's attempt to define the philosophy of nature, the need for a new definition of the concept of nature, a historical review of the definitions of this concept, and the conclusion that the definition of nature is question of anthropology. With the understanding that a new definition of nature also presupposes a new anthropology, the second subchapter of the first chapter deals with the search for a new body-centered and therefore nature-centered anthropology. This subsection deals with the various concepts of corporeality that Böhme examines, and ends with the one he ultimately chooses. Subsequently, the second chapter deals with the ecological aesthetics of nature and the concept of atmosphere. Specifically, the first subsection of the second chapter follows Böhme's attempt to use this new anthropology as the foundation of a new nature-centered philosophy of nature, which approaches nature through the body and not through reason, nature-centric and not anthropocentric. This new way of approaching nature is an ecological aesthetic, i.e. an aesthetic as a theory of sensory perception of nature, through the intermediate phenomenon of atmospheres. In the second subsection of the second chapter we investigate the notion of atmosphere in general, the ways it has been used in both scientific and everyday discourse, along with the first time it was used in the field of aesthetics. In the third subsection we investigate the origins of the concept of atmosphere in Böhme’s work, going back to the thinkers who inspired Böhme to use it, as well as the revolutionary implications of this aesthetics of atmospheres beyond the aesthetics of nature and to aesthetics in general. In conclusion, the creation of an ecological aesthetics by Böhme is assessed positively, but also a gap is identified in his work, namely the lack of an ethical theory. Subsequently, the combination of Böhme's aesthetic theory with Früchtl's ethical theory is proposed in order to create a complete new philosophy of nature, which opens up new avenues for further research.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Φιλοσοφία της φύσης, Αισθητική, Böhme Gernot, Philosophy of nature, Aesthetics
Θεματική κατηγορία
Böhme, Gernot, 1937-2022
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας
Όνομα επιβλέποντος
Ράντης, Κωνσταντίνος
Εξεταστική επιτροπή
Ράντης, Κωνσταντίνος
Μαρκουλάτος, Ιορδάνης
Τέγος, Σπυρίδων
Μαρκουλάτος, Ιορδάνης
Τέγος, Σπυρίδων
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
66 σ.
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States