Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ): Μια έντονη πάλη στο μεθόριο ζωής και θανάτου υπό τους αυστηρούς περιορισμούς της νευροφυσιολογίας
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Νταλούκα, Μαρία Π.
Ntalouka, Maria P.
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
full paper
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;"
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Κύριος στόχος της Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) είναι η διατήρηση της ζωής και η αποκατάσταση της υγείας με τη βέλτιστη δυνατή λειτουργικότητα. Η ΚΑΡΠΑ αποτελεί μια εξαιρετικά επεμβατική θεραπεία, η οποία μπορεί να στερήσει από τον ασθενή τον αξιοπρεπή θάνατο. Αντιμέτωποι με τις λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη σωστή απόφαση και το λάθος αποτέλεσμα, οι επαγγελματίες υγείας καλούνται να θέσουν σαφή όρια στην ηθική πάλη για την παράταση της ζωής και την ανεπιθύμητη συνέπεια της παρεμπόδισης του αξιοπρεπή θανάτου.
ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της διεθνούς στη βάση δεδομένων PubMed με λέξεις κλειδιά “cardiopulmonary resuscitation”, “do not resuscitate decision”, “patient automony”, “medical ethics and law”. Επιπλέον, μελετήθηκε ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν. 3418/2005).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι υπάρχουσες οδηγίες προτείνουν την προσέγγιση με κέντρο τον ασθενή και την αυτονομία του, όπως αυτή κατοχυρώνεται από την Ιατρική Δεοντολογία. Ωστόσο, ακόμα και αν υπάρχει σαφής επιθυμία του ασθενή ή του νόμιμου εκπροσώπου του να εφαρμοστεί ΚΑΡΠΑ, ο γιατρός υποχρεούται να μην την εφαρμόσει όταν κρίνει ότι το αναμενόμενο όφελος είναι μικρότερο από τη βλάβη (βασική ιπποκρατική αρχή “ωφελέειν ή μη βλάπτειν”). Τα παραπάνω συμπληρώνει η έννοια της “ιατρικής ματαιότητας” (ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης με καλό επίπεδο ποιότητας ζωής) και οι βασικές αρχές της Νευροφυσιολογίας (μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες λόγω μη παροχής οξυγόνου πάνω από 4 λεπτά). Σχετικά με τη διάρκεια της ΚΑΡΠΑ, αν και υπάρχουν σαφή κριτήρια, γίνεται αναφορά στην αυτονομία και την ιατρική ματαιότητα. Τέλος, σημειώνεται ότι οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με βάση τις πιο ακριβείς πληροφορίες που είναι διαθέσιμες την εκάστοτε χρονική στιγμή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Αν και οι γνώσεις για την ΚΑΡΠΑ αυξάνονται, οι ιατρικές συνειδησιακές προκλήσεις παραμένουν έντονες. Η πλήρης κατανόηση της ηθικής διάστασης της ΚΑΡΠΑ κρίνεται αναγκαία και η “ιατρική αγάπη” καλείται να εναρμονιστεί με την αυτονομία του ασθενή και οπωσδήποτε με τους αδήριτους περιορισμούς της Νευροφυσιολογίας (διακοπή της αιματικής ροής στον εγκέφαλο πάνω από 4 λεπτά προκαλεί μόνιμες βλάβες).
INTRODUCTION: The main objective of Cardiopulmonary Resuscitation (CPR) is the preservation of life along with the restoration of health to the best possible functionality. CPR is a highly invasive procedure which can deprive the patients’ dignified death. Dealing with the crucial balance between the right decision and the misguided outcome, healthcare professionals should establish definite limits on the moral struggle between the life extension and the undesirable consequence of impeding the dignified death. MATERIAL & METHODS: The electronic database “PubMed” was searched with keywords “cardiopulmonary resuscitation”, “do not resuscitate decision”, “patient autonomy”, “medical ethics and law”. Moreover, the Code of Medical Ethics (N. 3418/2005) was studied. RESULTS: Current guidelines support the thesis that every decision should base on the patient autonomy, as guaranteed by the Medical Ethics. Nonetheless, the doctor is obligated not to apple CPR when the anticipated damage overcomes the benefits (basic Hippocratic principle “first do no harm”), even if there is a certain request either from the patient or from his legally authorized representative. The concept of "medical futility" (little chance of survival with good quality of life) and the basic principles of Neurophysiology (permanent brain damage due to lack oxygen for more than 4 minutes) are being fulfilled by the above-mentioned. As far as the duration of CPR is concerned, one should always keep in mind the concepts of medical futility and patients’ autonomy although there are well-defined standards. After all, it should be noted that every medical decision is based on the most accurate available information at the time. CONCLUSIONS: Although medical knowledge regarding CPR continues to rise, the challenge of medical consciousness remains intense. The complete understanding of the moral aspect of CPR proves to be of vital importance, while the “doctors’-to-patient love” should be harmonized with the patient autonomy and undoubtedly with the strict limitations of Neurophysiology (interruption of blood flow to the brain for more than 4 minutes causes permanent damage).
INTRODUCTION: The main objective of Cardiopulmonary Resuscitation (CPR) is the preservation of life along with the restoration of health to the best possible functionality. CPR is a highly invasive procedure which can deprive the patients’ dignified death. Dealing with the crucial balance between the right decision and the misguided outcome, healthcare professionals should establish definite limits on the moral struggle between the life extension and the undesirable consequence of impeding the dignified death. MATERIAL & METHODS: The electronic database “PubMed” was searched with keywords “cardiopulmonary resuscitation”, “do not resuscitate decision”, “patient autonomy”, “medical ethics and law”. Moreover, the Code of Medical Ethics (N. 3418/2005) was studied. RESULTS: Current guidelines support the thesis that every decision should base on the patient autonomy, as guaranteed by the Medical Ethics. Nonetheless, the doctor is obligated not to apple CPR when the anticipated damage overcomes the benefits (basic Hippocratic principle “first do no harm”), even if there is a certain request either from the patient or from his legally authorized representative. The concept of "medical futility" (little chance of survival with good quality of life) and the basic principles of Neurophysiology (permanent brain damage due to lack oxygen for more than 4 minutes) are being fulfilled by the above-mentioned. As far as the duration of CPR is concerned, one should always keep in mind the concepts of medical futility and patients’ autonomy although there are well-defined standards. After all, it should be noted that every medical decision is based on the most accurate available information at the time. CONCLUSIONS: Although medical knowledge regarding CPR continues to rise, the challenge of medical consciousness remains intense. The complete understanding of the moral aspect of CPR proves to be of vital importance, while the “doctors’-to-patient love” should be harmonized with the patient autonomy and undoubtedly with the strict limitations of Neurophysiology (interruption of blood flow to the brain for more than 4 minutes causes permanent damage).
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), αυτονομία ασθενή, ιατρική ματαιότητα, υποξία εγκεφάλου, μόνιμη εγκεφαλική βλάβη
Θεματική κατηγορία
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Όνομα επιβλέποντος
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Νταλούκα Μ. «Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ): Μια έντονη πάλη στο μεθόριο ζωής και θανάτου υπό τους αυστηρούς περιορισμούς της Νευροφυσιολογίας». Στο: «Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ). Πρακτικά 1ου Διεπιστημονικού Συμποσίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 28-30 Απριλίου 2017. ISBN 978-960-233-288-7». Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποθετήριο Ολυμπιάς. Δεκέμβριος 2023. Άρθρο Σ61: σς 7. https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33222 & http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12977
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
Λεπτομέρειες μαθήματος
Συλλογές
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States