«Πῶς πεθαίνει ἕνας ἄντρας; Θὰ μπορέσουμε νὰ πεθάνουμε κανονικά;» (Γ. Σεφέρης): Μνήμη και αγάπη για τον Στέφανο Σκοπούλη
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Παπαϊωάννου, Απόστολος Γ.
Papaioannou, Apostolos G.
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
full paper
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;"
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Είχαμε κατορθώσει σε πρακτικό (και σε ιδεολογικό) επίπεδο να συνεργαστούμε για την επιτυχία της εκδήλωσης που έγινε στην Κεντρική Πλατεία των Ιωαννίνων, υπέρ του Άρη. Λίγο πριν είχαμε συνομιλήσει και συζητήσει για τον άδικο χαμό του Μεγάλου Αρχηγού, πώς αιφνιδιάζει ο θάνατος, και γιατί η Ιστορία ακόμη δεν είπε την τελευταία της λέξη. Όπως και να ήταν, το προσωπικό μας σύμπαν βρισκόταν πάντα στην Αριστερά. Έτσι μιλώντας σκεφτόμασταν τα τρομακτικά γεγονότα της πόλης μας, το Φιξ, τον ΑγιοΚοσμά και το Σταυράκι, αλλά και τη Θεσσαλονίκη του Λαμπράκη και όσα έγραψε στο Ζ ο Βασιλικός, πρόβαλε στην οθόνη ο Γαβράς και ζωντάνεψε ο Υβ Μοντάν.
Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε τα Σκοπευτήρια, τους πολιτικούς Μάρτυρες, τα Ολοκαυτώματα. Μας αιφνιδίαζε ο προηγούμενος αιώνας, όπως και ο τωρινός, που μας προετοιμάζει ακόμη. Τώρα έχουμε γίνει περισσότερο υποψιασμένοι, σα να γνωρίζουμε πού θα μας συναντήσει ο θάνατος, σε ποια γωνιά παραμονεύει, σε ποια κορυφογραμμή, σε ποιο βουνό, σε ποιο μαρμαρένιο αλώνι.
Λίγο πριν από τον αιφνιδιασμό είχαμε προλάβει να ανταλλάξουμε κάποιες σκέψεις για τις ανίατες ασθένειες της ετοιμοθάνατης Δημοκρατίας. Οι συνομιλίες ήταν ελεύθερες και ειλικρινείς. Αρχικά διαπιστώσαμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι βιώσιμη, γιατί δεν είναι νόμιμη. Δεν είναι σταθερή, γιατί αδιαφορεί για την κοινωνική ωφελιμότητα της λειτουργίας των θεσμών. Ίσως η στιγμή της θύελλας να πλησιάζει, καθώς η αγωνία τείνει να μετατραπεί σε αδυσώπητο αγώνα διαρκείας.
Εκείνες τις στιγμές ο θάνατος δεν υπήρχε στον ορίζοντα των άμεσων εμπειριών μας. Ωστόσο, οι συζητήσεις μας στο τέλος, είχαν μια ασφαλιστική δικλείδα: «Τὴν ὀργή τῶν νεκρῶν νὰ φοβᾶστε».
When death approaches in this way, sudden and terrifying on the one hand, and friendly on the other, in Stephanos’ case it left the horizon free, red and infinitely visionary. We had managed on a practical (and ideological) level to cooperate for the success of the event that took place in the Central Square of Ioannina, in favor of Aris. A little while ago we had talked and discussed about the unjust loss of the Great Leader, how death suddenly occurs, and why History has not yet said its last word. Be that as it may, our personal universe has always been on the Left. While talking like this, we were thinking about the terrifying events of our city, Fix, Agios Kosmas and Stavraki, but also Lambrakis’ Thessaloniki and what Vassilikos wrote in Z, projected on the screen by Gavras and brought to life by Yves Montand. We cannot forget the Shooting Ranges, the political Martyrs, the Holocausts. The previous century was surprising us, just like the current one, which is still preparing us. Now we have become more suspicious, as if we know where death will meet us, in which corner it lurks, on which ridge, on which mountain, on which marble threshing floor. Just before the surprise we had time to exchange some thoughts on the incurable diseases of the dying Republic. The conversations were free and frank. Initially we established that Democracy is not sustainable, because it is not legal; it is not stable, because it does not care about the social usefulness of the functioning of the institutions. Perhaps the moment of the storm is approaching, as the agony tends to turn into a relentless, enduring struggle. In those moments death did not exist on the horizon of our immediate experiences. However, our discussions at the end had an insurance valve: “The wrath of the dead should you fear!”
When death approaches in this way, sudden and terrifying on the one hand, and friendly on the other, in Stephanos’ case it left the horizon free, red and infinitely visionary. We had managed on a practical (and ideological) level to cooperate for the success of the event that took place in the Central Square of Ioannina, in favor of Aris. A little while ago we had talked and discussed about the unjust loss of the Great Leader, how death suddenly occurs, and why History has not yet said its last word. Be that as it may, our personal universe has always been on the Left. While talking like this, we were thinking about the terrifying events of our city, Fix, Agios Kosmas and Stavraki, but also Lambrakis’ Thessaloniki and what Vassilikos wrote in Z, projected on the screen by Gavras and brought to life by Yves Montand. We cannot forget the Shooting Ranges, the political Martyrs, the Holocausts. The previous century was surprising us, just like the current one, which is still preparing us. Now we have become more suspicious, as if we know where death will meet us, in which corner it lurks, on which ridge, on which mountain, on which marble threshing floor. Just before the surprise we had time to exchange some thoughts on the incurable diseases of the dying Republic. The conversations were free and frank. Initially we established that Democracy is not sustainable, because it is not legal; it is not stable, because it does not care about the social usefulness of the functioning of the institutions. Perhaps the moment of the storm is approaching, as the agony tends to turn into a relentless, enduring struggle. In those moments death did not exist on the horizon of our immediate experiences. However, our discussions at the end had an insurance valve: “The wrath of the dead should you fear!”
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
βίαιος θάνατος, αιφνίδιος θάνατος, άδικος θάνατος, Στέφανος Σκοπούλης, τέλος της ζωής
Θεματική κατηγορία
Θάνατος
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Όνομα επιβλέποντος
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
(2017). In 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;"
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
Λεπτομέρειες μαθήματος
Συλλογές
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States