Ομοφυλόφιλη οικογένεια και παιδί

Απλή σελίδα τεκμηρίου
dc.contributor.authorΚοκότα, Μαριάνναel
dc.date.accessioned2019-10-30T14:59:25Z
dc.date.available2019-10-30T14:59:25Z
dc.date.issued2019-10-30
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/10498
dc.rightsDefault License
dc.subjectΟμοφυλόφιλα ζευγάριαel
dc.subjectΠαιδιάel
dc.subjectΟμοφυλόφιλη οικογένειαel
dc.titleΟμοφυλόφιλη οικογένεια και παιδίel
heal.abstractΗ ομοφυλοφιλία υπήρξε ένα θέμα που σχεδόν πάντα προκαλούσε καθώς τις περισσότερες φορές δεν ήταν συμβατό με τα ήθη και τις πεποιθήσεις. Το πόσο ακραία ή μη αντιμετωπίστηκε κάθε φορά εξαρτάται από τις παραδόσεις και τις κοινωνικές νόρμες της εκάστοτε εποχής και του κάθε τόπου. Η οικογένεια από την άλλη είναι ένας θεσμός από τους παλαιότερους που λόγω των έντονων κοινωνικών αλλαγών διανύει μία από τις σοβαρότερες κρίσεις του καθώς δεν απειλείται μόνο η δομή του αλλά και η ύπαρξή του. Στις μέρες μας θα ήταν σωστότερο να ειπωθεί ότι είναι ένας θεσμός που αυτή τη χρονική περίοδο αναπροσαρμόζεται προκειμένου να ανταποκριθεί στις κοινωνικές ανάγκες. Κάπως έτσι ανοίγει το κεφάλαιο της ομοφυλόφιλης οικογένειας· δεν είναι ακόμα συντελεσμένη πραγματικότητα καθώς το ποσοστό της είναι πολύ μικρό κι έτσι αποτελεί ακόμα εξειδικευμένη περίπτωση. Ωστόσο οι κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν είναι τόσο ανατρεπτικές και τόσο γρήγορες που η ομοφυλόφιλη οικογένεια δεν θα είναι για πολύ καιρό ακόμα στην αφάνεια. Οι αλλαγές έχουν ήδη αρχίσει να είναι οφθαλμοφανείς: πολλά εναλλακτικά σχήματα οικογένειας προβάλουν συρρικνώνοντας έτσι σταδιακά το μονοπώλιο της μέχρι τώρα πυρηνικής της μορφής, ενώ η ομοφυλοφιλία αποτελεί δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης δίχως αυτό να συνεπάγεται κοινωνικό στιγματισμό. Το πόσο ανεκτική είναι η κοινωνία σε αυτές τις αλλαγές που συντελούνται, μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κανείς ανοίγοντας απλώς την τηλεόραση. Πολλές τηλεοπτικές σειρές προβάλλονται, ελληνικές και ξένες, όπου ο ομοφυλόφιλος ήρωας ζει μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή και θέλει να υιοθετήσει ένα παιδί. Η κοινωνική υπηρεσία της 4 Πρόνοιας αρνείται να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια καθώς η σεξουαλική του ταυτότητα είναι εμπόδιο ενώ δεν αρνείται ότι κατά τα άλλα μπορεί να ήταν ιδανικός γονιός. Κάπως έτσι άρχισα κι εγώ να αναρωτιέμαι για την ορθότητα ή μη μιας τέτοιας απόφασης, σκέψη που ενισχύθηκε με το μάθημα της Κοινωνικής Πρόνοιας στη Σχολή Βρεφονηπιοκομίας και θέλησα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα στην πτυχιακή μου εργασία. Υπήρξαν ωστόσο αρκετές δυσκολίες καθώς πρόκειται για «κλειστό» θέμα με περιορισμένη βιβλιογραφία. Η ανεύρεση υλικού επιτεύχθηκε κυρίως με τη χρήση του Διαδυκτίου –που και εκεί όμως χρειαζόταν αρκετή προσοχή καθώς πολλές διευθύνσεις υπάρχουν διαθέσιμες, λίγες όμως στοχεύουν στην ενημέρωση του χρήστη- και την μελέτη ελληνικών και ξενόγλωσσων άρθρων τόσο από τον Τύπο όσο και από Πανεπιστημιακά περιοδικά. Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί η έλλειψη αντικειμενικότητας που υπήρχε στο υλικό. Κανένα άρθρο, καμία μελέτη, καμία έρευνα δεν εξέταζε το θέμα σφαιρικά και από τις δύο πλευρές. Υιοθετείτο είτε η μία ακραία πλευρά καθολικής απόρριψης των ομοφυλόφιλων είτε η άλλη, θερμής υποστήριξής τους σε όλους τους τομείς ανάλογα με το ποια υπογραφή έφερε το κείμενο. Στην έλλειψη αυτή βασίζεται η προσπάθειά μου να παρουσιάσω το θέμα από όλες τις δυνατές πλευρές ξεκινώντας από την κλασσική μορφή της οικογένειας, περνώντας στην ομοφυλοφιλία και φτάνοντας τελικά στο φαινόμενο της ομοφυλόφιλης οικογένειας, που είναι και το θέμα. Πέρα από αυτά, ξεχωρίζω την αξία του υλικού που συγκεντρώθηκε με τη βιωματική εμπειρία της διήμερης παραμονής μου στην Ερεσσό της Λέσβου το καλοκαίρι του 2002. Η Σκάλα Ερεσσού είναι τουριστικό θέρετρο πολλών ομοφυλόφιλων γυναικών από όλο τον κόσμο. Σίγουρα δεν ήταν κάτι «θεαματικό» όπως πολύς κόσμος μπορεί να φαντάζεται. Ωστόσο βρισκόμενος εκεί είναι σαν να μπαίνεις για λίγο στη θέση τους – καθώς ο ετεροφυλόφιλος εκεί αποτελεί αμελητέο ποσοστό του τουριστικού πληθυσμού- έτσι όπως εκείνες μπορεί να νιώθουν ανάμεσα στους ετεροφυλόφιλους σε καθημερινή βάση. Αίσθηση μου προκάλεσε και το ότι ένα ζευγάρι είχε μαζί του και το παιδί του που ανήκε σε άλλη φυλή καθώς μάλλον πρέπει να ήταν υιοθετημένο. 5 Τέλος, ιδιαίτερη εμπειρία για μένα προσωπικά, ήταν, η επίσκεψη στο σπίτι δύο ομοφυλόφιλων γυναικών, της Μαρίας και της Ντίνας που είχαν αποκτήσει τον γιο τους πριν δύο χρόνια με εξωσωματική γονιμοποίηση από άγνωστο δότη. Η αρχική αμηχανία ήταν αμφίδρομη, ωστόσο οφείλω να παραδεχτώ ότι η δική μου ίσως να κράτησε περισσότερο καθώς η συνάντηση στάθηκε μια καλή αφορμή για να ελέγξω και εγώ η ίδια την προοδευτικότητά μου, να ξεπεράσω την θέση μου και να καταλάβω το δικό τους σκεπτικό διατηρώντας ταυτόχρονα ίσες αποστάσεις. Αποστάσεις τόσο από τις δικές μου πεποιθήσεις όσο και από τις δικές τους ιδέες. Αυτή ήταν άλλωστε και η μεγαλύτερη πρόκληση του θέματος της εργασίας.el
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Βρεφονηπιοκομίαςel
heal.academicPublisherIDteiepel
heal.accessfreeel
heal.advisorNameΣταύρου, Χριστόδουλοςel
heal.bibliographicCitationΚοκοτά, Μ., 2003. Ομοφυλόφιλη οικογένεια και παιδί. Πτυυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας. Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας.el
heal.classificationΟικογένειαel
heal.dateAvailable2024-01-07T10:44:46Z
heal.fullTextAvailabilityfalse
heal.languageelel
heal.numberOfPages85el
heal.publicationDate2003
heal.recordProviderΤ.Ε.Ι. Ηπείρουel
heal.typebachelorThesisel

Αρχεία

Φάκελος/Πακέτο αδειών

Προβολή: 1 - 1 of 1
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
3.54 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή:
Κατεβάστε

Συλλογές

Προπτυχιακές εργασίες Τμ. Προσχολικής Αγωγής ΤΕΙ Ηπείρου