Μελέτη ανασκόπησης της καλλιέργειας των εσπεριδοειδών στην Περιφέρεια Ηπείρου, καθώς και της χημικής σύστασης και θρεπτικής αξίας των καρπών τους

Φόρτωση...
Μικρογραφία εικόνας

Ημερομηνία

Συγγραφείς

Τσιλιγιάννη, Θεοδώρα
Tsiligianni, Theodora

Τίτλος Εφημερίδας

Περιοδικό ISSN

Τίτλος τόμου

Εκδότης

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας

Περίληψη

Τύπος

Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο

Είδος περιοδικού

Είδος εκπαιδευτικού υλικού

Όνομα συνεδρίου

Όνομα περιοδικού

Όνομα βιβλίου

Σειρά βιβλίου

Έκδοση βιβλίου

Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος

Περιγραφή

Η παρούσα εργασία είχε ως αντικείμενο να καταγράψει την καλλιέργεια των εσπεριδοειδών στην Περιφέρεια της Ηπείρου. Η καλλιέργεια των εσπεριδοειδών στην Ήπειρο ξεκίνησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας αρχικά σε οικιακό επίπεδο ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες ξένων περιηγητών το 1817 μετά την έλευση της πανούκλας, ο πληθυσμός της Άρτας αναγκάστηκε να αλλάξει συνθήκες διαβίωσης και ξεκίνησε να καλλιεργεί πορτοκαλιές και λεμονιές. Πρώτη επίσημη καταγραφή στην Περιφέρεια Ηπείρου γίνεται στην απογραφή της γεωργίας και κτηνοτροφίας το 1911 για την περιοχή της Άρτας και στην καταγραφή του 1950 αναφέρονται και οι περιοχές της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας. Σήμερα στην ΠΕ Άρτας σε συνολική έκταση 50.668 στρεμμάτων, καλλιεργούνται ποικιλίες της πορτοκαλιάς: Lane Late, Washington Navel (Μέρλιν), Valencia, Κοινά, Moro, New Hall, Tarocco, Navelate, Navelina, Σαλουστιάνα, Σαγκουίνι Γουρίτσης, Γιάφφα, της μανταρινιάς: Κλημεντίνη, Κοινά, Νόβα Πέιτζ, Ortanique, Σατσούμα, Encore, Φορτούνα, σε μικρές εκτάσεις στα λεμόνια και σε ελάχιστες στα γκρέιπ φρουτ, κίτρα, φράπες, νεραντζιές, κουμ κουάτ και περγαμόντο. Στην Π.Ε. Πρέβεζας και σε έκταση 4.098 στρεμμάτων οι καλλιεργούμενες ποικιλίες της πορτοκαλιές είναι οι: Lane Late, Washington Navel (Μέρλιν), Valencia, Κοινά, Moro, New Hall, Navelate, Navelina, Σαλουστιάνα, Σαγκουίνι Γουρίτσης, Γιάφφα, Μάλτας, της μανταρινιάς: Κλημεντίνη, Κοινά, Νόβα Πέιτζ, Ortanique, Χιώτικο, σε μικρές εκτάσεις στα λεμόνια και σε ελάχιστες στα γκρέιπ φρουτ, κίτρα, κουμ κουάτ και περγαμόντο. Τέλος στην Π.Ε. Θεσπρωτίας σε έκταση 16.661 στρεμμάτων οι καλλιεργούμενες ποικιλίες της πορτοκαλιάς είναι οι: Lane Late, Washington Navel (Μέρλιν), Valencia, Κοινά, New Hall, Moro, Navelate, Navelina, Σαλουστιάνα, της μανταρινιάς: Κλημεντίνη, Κοινά, Νόβα Πέιτζ, Ortanique, Encore, σε μικρές εκτάσεις στα λεμόνια και σε ελάχιστες στα κίτρα, φράπες, κουμ κουάτ και περγαμόντο. Η σύσταση των εσπεριδόκαρπων στα διάφορα συστατικά επηρεάζεται από τα υποκείμενα, τις ποικιλίες, την ανόργανη θρέψη, τις κλιματολογικές συνθήκες και καλλιεργητικές πρακτικές. Τα κυριότερα σάκχαρα είναι η γλυκόζη, φρουκτόζη και σακχαρόζη των οποίων η συγκέντρωση συνήθως αυξάνεται με την ωρίμανση των καρπών. Το κιτρικό οξύ, μηλικό οξύ, μηλονικό οξύ είναι τα κυριότερα οξέα και η συγκέντρωσή τους είναι ανάλογη με το υποκείμενο έχουν διαφορετικές συγκεντρώσεις. Η κυριότερη βιταμίνη είναι η C. Επίσης, το πορτοκάλι περιέχει μικρές, αλλά σημαντικές ποσότητες βιταμινών Α και Β. Η βιταμίνη Α υπάρχει σε μορφή προβιταμίνης Α (β-καροτένιο) και βρίσκεται σε μεγαλύτερη ποσότητα σε μανταρίνια και τα έγχρωμα γκρέιπ-φρουτ και σε μικρότερη ποσότητα στα λεμόνια. Μία ακόμη σημαντική βιταμίνη για τον ανθρώπινο οργανισμό, που βρίσκεται σε ικανοποιητικές ποσότητες στα εσπεριδοειδή είναι και το φολικό οξύ που ανήκει στο σύμπλεγμα των βιταμινών Β. Το κάλιο (Κ) βρίσκεται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση και αποτελεί το 70% των ανόργανων συστατικών. Επίσης περιέχουν ασβέστιο, φωσφόρο, μαγνήσιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, χαλκό, σελήνιο, μαγγάνιο και ιώδιο. Οι φαινολικές ενώσεις που έχουν βρεθεί ότι συναντώνται στα εσπεριδοειδή είναι η π-κρεσόλη, το καφεϊκό, το κουμαρικό και το φερουλικό οξύ. Τα καροτένια και οι ξανθοφύλλες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των κίτρινων, πορτοκαλί και κόκκινων χρωστικών που απαντούν στον φλοιό και τη σάρκα των εσπεριδόκαρπων. Στα μανταρίνια και τα έγχρωμα γκρέιπ φρουτ απαντάται το λυκοπένιο, το οποίο σχηματίζεται μόνο στους καρπούς. Εκτός από τα καροτένια και τις ξανθοφύλλες, τα αποκαροτενοειδή είναι μια άλλη κατηγορία καροτενοειδών, τα οποία προέρχονται από τη διάσπαση των καροτενοειδών από τις διοξυγενάσες. Τα κυριότερα φλαβονοειδή στα εσπεριδοειδή είναι η εσπεριδίνη, η ναριγκίνη και η λιμονίνη. Στα αιθέρια έλαια των εσπεριδοειδών το D-λιμονένιο αντιπροσωπεύει σχεδόν το 45-90% των συνολικών τερπενοειδών και ακολουθούν το γ-τερπινένιο και το β-πινένιο. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η αξία των εσπεριδοειδών δεν είναι μόνο λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε βιταμίνη C. Στην σύστασή τους βρίσκουμε εκτός από την βιταμίνη C, σημαντικές ποσότητες φολικού οξέος, πολλά μέταλλα και ιχνοστοιχεία, φυτικές ίνες και δεκάδες άλλες χρήσιμες και ωφέλιμες για τον οργανισμό ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική δράση. Η αντιοξειδωτική δράση των βιοδραστικών ενώσεων των εσπεριδοειδών, ιδιαίτερα των φλαβονοειδών, των καροτενοειδών, των τερπενίων και των λιμονοειδών, μπορεί να μειώσει τις διαταραχές που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες. Έχουν επομένως πιθανές εφαρμογές κατά της παχυσαρκίας, των φλεγμονωδών ασθενειών, της αθηροσκλήρωσης, των νευροεκφυλιστικών ασθενειών και του καρκίνου. Τα φλαβονοειδή και τα φαινολικά οξέα μπορούν να δράσουν ως αντιοξειδωτικά με διάφορους μηχανισμούς. Ο σημαντικότερος ίσως είναι η ικανότητά τους να αναστέλλουν την αλυσιδωτή αντίδραση παραγωγής ελεύθερων ριζών στον οργανισμό.
The purpose of this work was to record the cultivation of citrus fruits in the Region of Epirus. The cultivation of citrus fruits in Epirus began during the Ottoman period initially at a domestic level, while according to the testimonies of foreign travelers in 1817 after the arrival of the plague, the population of Arta was forced to change their living conditions and began to cultivate orange and lemon trees. The first official record in the Region of Epirus is made in the census of agriculture and livestock in 1911 for the region of Arta and in the record of 1950 the regions of Preveza and Thesprotia are also mentioned. Today in the PE of Artas on a total area of 50,668 acres, the orange varieties that are grown are: Lane Late, Washington Navel (Merlin), Valencia, Common, Moro, New Hall, Tarocco, Navelate, Navelina, Salustiana, Sanguini Gouritsis, Jaffa, mandarin varietes: Clementini, Common, Nova Page, Ortanique, Satsuma, Encore, Fortuna, in small areas in lemons and in very few in grapefruit, citrus, frappes, oranges, kumquat and bergamot. In P.E. of Preveza and on an area of 4,098 acres, the cultivated varieties of orange trees are: Lane Late, Washington Navel (Merlin), Valencia, Common, Moro, New Hall, Navelate, Navelina, Salustiana, Sanguini Gouritsis, Jaffa, Malta, mandarin varieties: Clementine, Common, Nova Page, Ortanique, Chiotiko, in small areas in lemons and in small areas in grapefruit, citrus, kumquat and bergamot. Endness in P.E. of Thesprotia on an area of 16,661 acres, the cultivated orange varieties are: Lane Late, Washington Navel (Merlin), Valencia, Common, New Hall, Moro, Navelate, Navelina, Salustiana, varieties of mandarin: Clementine, Common, Nova Page, Ortanique, Encore, in small areas in lemons and in minimal areas in citrus, frappes, kumquat and bergamot. The composition of citrus fruits in the various components is influenced by the rootstocks, varieties, mineral nutrition, climatic conditions, and cultivation practices. The main sugars are glucose, fructose, and sucrose whose concentration usually increases as the fruit ripens. Citric acid, malic acid, malonic acid are the main acids, and their concentration is proportional to the substrate they have different concentrations. The main vitamin is C. Oranges also contain small but significant amounts of vitamins A and B. Vitamin A is in the form of provitamin A (beta-carotene) and is found in greater quantity in tangerines and colored grapefruits and in smaller amount in lemons. Another important vitamin for the human body, which is found in sufficient quantities in citrus fruits, is folic acid which belongs to the B vitamin complex. Potassium (K) is found in greater concentration and constitutes 70% of the mineral components. They also contain calcium, phosphorus, magnesium, iron, zinc, copper, selenium, manganese, and iodine. Phenolic compounds that have been found to occur in citrus fruits are p-cresol, caffeic, coumaric and ferulic acids. Carotenes and xanthophylls make up most of the yellow, orange, and red pigments found in the peel and flesh of citrus fruits. Mandarins and colored grapefruits contain lycopene, which is only formed in the fruit. In addition to carotenes and xanthophylls, apocarotenoids are another class of carotenoids, which are derived from the breakdown of carotenoids by dioxygenases. The main flavonoids in citrus fruits are hesperidin, naringin and limonin. In citrus essential oils D-limonene represents almost 45-90% of the total terpenoids, followed by γ-terpinene and β-pinene. Today we know that the nutritional value of citrus fruits is not only due to their high content of vitamin C. In addition to vitamin C, they contain significant amounts of folic acid, many minerals and trace elements, fiber, and dozens of other useful and beneficial substances for the human body with high antioxidant activity. The antioxidant activity of citrus bioactive compounds, especially flavonoids, carotenoids, terpenes and limonoids, can reduce disorders related to oxidative stress. They therefore have potential applications against obesity, inflammatory diseases, atherosclerosis, neurodegenerative diseases, and cancer. Flavonoids and phenolic acids can act as antioxidants by several mechanisms. Perhaps the most important is their ability to inhibit the chain reaction of free radical production in the human body.

Περιγραφή

Λέξεις-κλειδιά

Εσπεριδοειδή, Περιφέρεια Ηπείρου, Χημική σύσταση, Θρεπτικά συστατικά, Citrus fruits, Region of Epirus, Chemical composition, Nutrients

Θεματική κατηγορία

Χημεία και τεχνολογία τροφίμων, Chemical and tecnology of foods

Παραπομπή

Σύνδεσμος

Γλώσσα

el

Εκδίδον τμήμα/τομέας

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας

Όνομα επιβλέποντος

Μπαδέκα, Αναστασία

Εξεταστική επιτροπή

Μπαδέκα, Αναστασία
Σκάλκος, Δημήτριος
Στουρνάρας, Βασίλειος

Γενική Περιγραφή / Σχόλια

Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος

Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Θετικών Επιστημών
University of Ioannina, School of Positive Sciences

Πίνακας περιεχομένων

Χορηγός

Βιβλιογραφική αναφορά

Ονόματα συντελεστών

Αριθμός σελίδων

118

Λεπτομέρειες μαθήματος

item.page.endorsement

item.page.review

item.page.supplemented

item.page.referenced

Άδεια Creative Commons

Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States