Ανώνυμη αρχιτεκτονική και νεοελληνική κουλτούρα, από την "παράδοση" στην "μαζικότητα"
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Κωνσταντάς, Νεκτάριος
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
το παράδειγμα του Βόλου
the example of Volos
the example of Volos
Περιγραφή
Είναι σπάνια πλέον η αλληλεπίδραση του ανθρώπου με αντικείμενα που δεν έχουν κατασκευαστεί μαζικά. Οι ευκολίες που προσφέρει η μηχανή και η μαζική παραγωγή ήταν καθοριστικές προκειμένου η κοινωνία να μετατραπεί σε μαζική και στην μετατροπή αυτή, ακόμα και η κατοικία γνώρισε αλλαγές.
Στην αρχιτεκτονική και ιδιαίτερα στο ζήτημα της κατοικίας, τα πράγματα δεν είναι πάντα ξεκάθαρα. Οι παράγοντες που καθορίζουν την μορφή και την κατασκευή της, είτε αναφερόμενοι στο τώρα είτε στο παρελθόν, είναι πολλοί και καλύπτουν τόσο βιολογικές, οικιστικές αλλά και κοινωνικές ανάγκες.
Στην αστική κλίμακα, η συντριπτική πλειοψηφία των κατασκευών είναι χαμηλού κόστους, στην μορφή των οποίων είναι εμφανή η έλλειψη της επιμέλειας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της “ανώνυμης” αρχιτεκτονικής και μαζικών πρακτικών. Η συγκεκριμένη πρακτική στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συνοδεύεται από τις ποιότητες της επώνυμης αρχιτεκτονικής, ενώ η αισθητική ταυτότητα των συγκεκριμένων κατοικιών, καθορίζεται άμεσα από τις αισθητικές φιλοδοξίες του χρήστη.
Η αισθητική, βέβαια, είτε αφήνεται πλήρως στο περιθώριο λόγω οικονομικής δυσχέρειας του ιδιοκτήτη, είτε ακολουθεί τις ανεπίσημες κατευθυντήριες γραμμές του περιβάλλοντος. Αφήνεται στην δημιουργικότητα του χρήστη, σε κλίμακα που ξεκινάει από το ανεπαίσθητο scherzo, μέχρι και την γενναία ανάγκη για ιδιομορφία.
Μια πολιτισμικά περίπλοκη κοινωνία, τόσο χωρικά, όσο και χρονικά, δημιουργεί περίπλοκες μορφικές αντιθέσεις, σε ένα κατά τα άλλα ομοιόμορφο περιβάλλον. Ωστόσο δεν είναι πολύ μακρινή ιστορία, η περίοδος που ο άνθρωπος έχτιζε με βάση παγιωμένες και συγκεκριμένες αισθητικές - τεχνικές πρακτικές. Η έννοια της παράδοσης που υπονοείται στο σημείο αυτό, φαίνεται να έχει υποκατασταθεί από εκείνη της μαζικότητας. Δεν εννοείται όμως, πως η μαζική αρχιτεκτονική αντικατέστησε την παραδοσιακή, ούτε πως υπάρχει απαραίτητα σχέση μεταξύ των δύο, κάτι που η συγκεκριμένη ερευνητική θα προσπαθήσει να εξηγήσει. Μέσω από την μελέτη παραδειγμάτων στην αστική περιοχή του Βόλου, η παρούσα μελέτη χαρτογραφεί τη διάχυση και τη φυσιογνωμία της σύγχρονης ανώνυμης αρχιτεκτονικής, στο πλαίσιο της νεοελληνικής κουλτούρας.
It is now rare for humans, to interact with objects, that have not been mass-produced. The facilities offered by the machines and mass production, were crucial for society to become mass democracy and in this transformation, even the house underwent changes. In architecture and especially in the issue of housing, things are sometimes complicated. The factors that determine its form and construction, either referring to the now or the past, are many and cover both biological, residential, and social needs. In urban scale, the vast majority of constructions are low cost, in the form of which the lack of diligence is evident. This is the result of “vernacular” architecture and mass practices. This practice in most cases is not accompanied by the qualities of architecture, while the aesthetic identity of the specific houses, is determined directly by the aesthetic ambitions of the user. The aesthetics, of course, are either left entirely on the sidelines due to financial difficulties of the owner, or follows the informal environmental guidelines. It is left to the creativity of the user, on a scale that starts from the subtle scherzo, up to the brave need for peculiarity. A culturally complex society, both spatially and temporally, creates complex formal contrasts, in an otherwise uniform environment. However, it is not so long ago, the period when man built houses based on established and specific aesthetic - technical practices. The notion of tradition implied at this point, seems to have been replaced by that of mass – production. It does not mean, however, that mass-produced architecture has replaced traditional architecture, nor that there is necessarily a relationship between those two, something that this paper will try to explain. Through the study of examples in the urban area of Volos, the present paper, maps the diffusion and physiognomy of modern vernacular architecture, in the context of modern Greek culture.
It is now rare for humans, to interact with objects, that have not been mass-produced. The facilities offered by the machines and mass production, were crucial for society to become mass democracy and in this transformation, even the house underwent changes. In architecture and especially in the issue of housing, things are sometimes complicated. The factors that determine its form and construction, either referring to the now or the past, are many and cover both biological, residential, and social needs. In urban scale, the vast majority of constructions are low cost, in the form of which the lack of diligence is evident. This is the result of “vernacular” architecture and mass practices. This practice in most cases is not accompanied by the qualities of architecture, while the aesthetic identity of the specific houses, is determined directly by the aesthetic ambitions of the user. The aesthetics, of course, are either left entirely on the sidelines due to financial difficulties of the owner, or follows the informal environmental guidelines. It is left to the creativity of the user, on a scale that starts from the subtle scherzo, up to the brave need for peculiarity. A culturally complex society, both spatially and temporally, creates complex formal contrasts, in an otherwise uniform environment. However, it is not so long ago, the period when man built houses based on established and specific aesthetic - technical practices. The notion of tradition implied at this point, seems to have been replaced by that of mass – production. It does not mean, however, that mass-produced architecture has replaced traditional architecture, nor that there is necessarily a relationship between those two, something that this paper will try to explain. Through the study of examples in the urban area of Volos, the present paper, maps the diffusion and physiognomy of modern vernacular architecture, in the context of modern Greek culture.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Ανώνυμη Αρχιτεκτονική, Μαζική Κουλτούρα, Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική, Νεοελληνικός Πολιτισμός, Vernacular Architecture, Mass culture, traditional architecture, Modern Greek culture, city of Volos
Θεματική κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Όνομα επιβλέποντος
Πατσαβός, Νικόλαος
Εξεταστική επιτροπή
Σμύρης, Γεώργιος
Γαλανός, Κάρολος
Γαλανός, Κάρολος
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: CC0 1.0 Universal