Ο ρόλος της δέσμευσης ιόντων σιδήρου στο μηχανισμό προστατευτικής δράσης των φλαβονοειδών σε κύτταρα που εκτίθενται σε οξειδωτικό στρες
| dc.contributor.author | Μελίδου, Μαρία | el |
| dc.date.accessioned | 2015-11-19T11:50:05Z | |
| dc.date.available | 2015-11-19T11:50:05Z | |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/6944 | |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.2842 | |
| dc.rights | Default License | |
| dc.subject | - | |
| dc.title | Ο ρόλος της δέσμευσης ιόντων σιδήρου στο μηχανισμό προστατευτικής δράσης των φλαβονοειδών σε κύτταρα που εκτίθενται σε οξειδωτικό στρες | el |
| heal.abstract | Ο ρόλος της Μεσογειακής δίαιτας στην ανθρώπινη υγεία έχει αποτελέσει αντικείμενο μεγάλου αριθμού μελετών, ενώ ένα από τα πιο υποτιμημένα συστατικά της είναι το μέλι. Για το λόγο αυτό, η παρούσα μελέτη ξεκίνησε με στόχο την αξιολόγηση της ικανότητας εκχυλισμάτων μελιών Ελληνικής προέλευσης να προστατεύουν το κυτταρικό DNA από τις σχάσεις, που προκαλούνται μετά από έκθεση των κυττάρων σε Η2Ο2. Η διαπίστωση, πως κάποια από τα εκχυλίσματα βουτανόλης, τα οποία είναι πλούσια σε φαινολικές ενώσεις, προσέφεραν προστασία, οδήγησε στην απομόνωση και στον έλεγχο της βιολογικής δράσης κάποιων συστατικών τους. Ανάμεσα στα βιοδραστικά συστατικά του μελιού επιλέχθηκαν για περαιτέρω μελέτη τα φλαβονοειδή, τα οποία αποτελούν ενώσεις, που πέρα από το μέλι 7ΐεριέχονται_σε όλα τα προϊόντα φυτικής προέλευσης. Ένας αριθμός φλαβονοειδών, με μικρές δομικές διαφορές, μελετήθηκαν ως προς την ικανότητά τους να προστατεύουν το κυτταρικό DNA από την δράση του Η2Ο25 να εκκαθαρίζουν ελεύθερες ρίζες, καθώς και να δεσμεύουν τον ενδοκυττάριο σίδηρο, ούτως ώστε να διευκρινιστεί η βασική αρχή της προστασίας. Διαπιστώθηκε, πως σε αντίθεση με την γενική αντίληψη, ότι οι ωφέλιμες βιολογικές δράσεις των φλαβονοειδών μπορούν να αποδοθούν στην ικανότητά τους να εκκαθαρίζουν ελεύθερες ρίζες, στο υπό μελέτη σύστημα, η ιδιότητα αυτή δεν εμπλέκεται στο μηχανισμό προστασίας ενάντια στις βλάβες του DNA. Αντιθέτως η εξαιρετική, στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην ικανότητα των φλαβονοειδών να προστατεύουν το κυτταρικό DNA και στην ενδοκυττάρια σιδηροδεσμευτική τους δράση οδήγησε στο συμπέρασμα, πως κεντρικό ρόλο στο μηχανισμό της προσφερόμενης προστασίας έχει η δέσμευση των ενδοκυττάριων ιόντων σιδήρου. Στη συνέχεια αξιολογήθηκε και η δράση δύο επιλεγμένων φλαβονοειδών, της λουτεολίνης και της απιγενίνης, ενάντια στη διαδικασία της απόπτωσης που προκαλείται από το Η2Ο2. Παρατηρήθηκε πως η λουτεολίνη, η οποία έχει την ικανότητα να δεσμεύει τον ενδοκυττάριο σίδηρο, σε αντίθεση με το δομικό της ανάλογο, την απιγενίνη, που δε διαθέτει την ικανότητα αυτή, μπορεί να προστατεύει από την απόπτωση που προκαλεί το Η2Ο2. Ένα προς ένα τα βήματα του μονοπατιού της απόπτωσης εξετάστηκαν και έγινε προσπάθεια να προσδιοριστεί το ακριβές σημείο δράσης της λουτεολίνης, προκειμένου να διερευνηθεί ο μηχανισμός προστασίας ενάντια στην απόπτωση. Διαπιστώθηκε πως κεντρικό ρόλο στο μηχανισμό αυτό έχει η προαποπτωτική πρωτεΐνη Bax, της οποίας η μετατόπιση στα μιτοχόνδρια αναστέλλεται από την λουτεολίνη, καθώς και από ένα άλλο σιδηροδεσμευτή, τη δεσφεριοξαμίνη. Το πιο πρώιμο βήμα της αποπτωτικής δράσης του Η2Ο2 φαίνεται να είναι η αποσταθεροποίηση της λυσοσωμικής μεμβράνης, η οποία αναστέλλεται από τη λουτεολίνη. Επειδή στα λυσοσωμάτια συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος του οξειδοαναγωγικά ενεργού σιδήρου, φαίνεται πως το σημείο κλειδί στο μηχανισμό προστατευτικής δράσης της λουτεολίνης, όπως και στην περίπτωση της προστασίας του κυτταρικού DNA, είναι η δέσμευση του ενδοκυττάριου και πολύ πιθανά του λυσοσωμικού οξειδοαναγωγικά σιδήρου. Περαιτέρω έρευνα είναι απαραίτητη -προκειμένου να -προσδιοριστεί ο ακριβής μηχανισμός, με τον οποίο συνδέεται η βλάβη στα λυσοσωμάτια με την μετατόπιση της πρωτεΐνης Bax από το-κυτταρόπλασμα στα- μιτοχόνδρια και την επακόλουθη διάνοιξη πόρων στις μεμβράνες τους. Συνοψίζοντας τα παραπάνω προκύπτει, πως το σημείο κλειδί στο μηχανισμό προστατευτικής δράσης των φλαβονοειδών ενάντια στο Η2Ο2, αποτελεί η δέσμευση των οξειδοαναγωγικά ενεργών ιόντων σιδήρου. Παρά το γεγονός, ότι τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας υποδεικύουν την ικανότητα αυτή ως την κύρια αιτία της προσφερόμενης προστασίας, επιπλέον μελέτες είναι απαραίτητες, για τον εντοπισμό του ακριβούς μοριακού μηχανισμού της προστατευτικής δράσης. | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής | |
| heal.academicPublisherID | uoi | |
| heal.access | free | |
| heal.advisorName | Γαλάρης, Δημήτριος | el |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: σ. 133 - 161 | el |
| heal.classification | Φλαβονοειδή | el |
| heal.classification | Οξειδωτικό στρες | el |
| heal.classification | DNA | en |
| heal.classification | COMPASS | en |
| heal.committeeMemberName | - | |
| heal.fullTextAvailability | true | |
| heal.identifier.secondary | Δ.Δ. ΜΕΛ 2007 | |
| heal.language | el | |
| heal.numberOfPages | 161 σ. | |
| heal.publicationDate | 2007 | |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.type | doctoralThesis | |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |