Ανοσοϊστοχημική μελέτη της αγγειογένεσης και της λεμφαγγειογένεσης στα καρκινώματα των πνευμόνων: συσχέτιση με τις κλινικές παραμέτρους και την πρόγνωση
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Χαρδαβέλλα, Γεωργία
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Η αγγειογένεση στα κακοήθη νεοπλάσματα (νεοπλασματική αγγειογένεση) αποτελεί μία πολυσταδιακή διεργασία η οποία πυροδοτείται και ελέγχεται από τα καρκινικά κύτταρα, και αποσκοπεί στην ανάπτυξη του αγγειακού δικτύου του νεοπλάσματος, ώστε ο όγκος να μπορεί να εκδηλώσει πλήρως το αυξητικό και μεταστατικό του δυναμικό. Κατά την νεοπλασματική αγγειογένεση, ο αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας (VEGF) παράγεται τόσο από
9 τα νεοπλασματικά κύτταρα όσο και από στρωματικά φυσιολογικά τα οποία επιστρατεύονται για να υπηρετήσουν το σκοπό αυτό από τα καρκινικά. Ο VEGF εκδηλώνει τις δράσεις του συνδεόμενος με δύο υποδοχείς, τον VEGF-Rl-Fltl και τον VEGF-R2-Flkl/KDR.
Η λεμφαγγειογένεση πιστεύεται ότι κατέχει σημαντική θέση στη μεταστατική διασπορά καρκινικών κυττάρων δεδομένου ότι τα λεμφαγγεία αποτελούν αρχική οδό για τη διασπορά τωνύγκων. To CD 105 (Ενδογλίνη) εκφράζεται στην επιφάνεια του κυττάρου ως μία 180kDa ομοδιμερής διαμεμβρανική πρωτεΐνη η οποία πιστεύεται ότι θα μπορούσε να διαδραματίζει κάποιο ρόλο στη λεμφαγγειογένεση. Παρόλα αυτά η έκφρασή της στα λεμφαγγεία δεν έχει μελετηθεί επαρκώς σε ογκολογικά περιστατικά. Η συσχέτιση της αγγειογένεσης με τη λεμφαγγειογένεση και την διασπορά καρκινικών κυττάρων στα καρκινώματα των πνευμόνων δεν είναι σαφής. Σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η μελέτη της αγγειογένεσης και της λεμφαγγειογένεσης σε δείγματα μικροκυτταρικών και μη μικροκυτταρικών καρκινωμάτων πνεύμονα, με τη χρήση ανοσοϊστοχημικών τεχνικών. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη μεταξύ τους σύγκριση αλλά και στη διερεύνηση της τυχόν προγνωστικής αξίας που διαθέτει η ποσοτική αξιολόγηση της έκφρασης των κύριων παραγόντων που ελέγχουν τις παραπάνω διεργασίες, ως προς την κλινική έκβαση των ασθενών. Μελετήθηκαν συνολικά 146 ιστολογικά δείγματα καρκινωμάτων πνεύμονα (96 μη ΜΚΠ και 50 ΜΚΠ) στα οποία πραγματοποιήθηκε ανοσοϊστοχημική χρώση για τους παράγοντες VEGF, VEGF-Rl-Fltl, VEGF-R2-Flkl και CD105, έγινε αξιολόγηση της έκφρασης των τριών πρώτων, υπολογισμός της λεμφαγγειακής πυκνότητας για τον τέταρτο καθώς και ανίχνευση της παρουσίας λεμφαγγειακής προσβολής. Ακολούθησε μελέτη των κλινικών παραμέτρων και συσχέτισή τους με τις παραπάνω μετρήσεις.
Ο VEGF εκφράστηκε περισσότερο στα μη ΜΚΠ σε σχέση με τα ΜΚΠ και αντίστοιχη συμπεριφορά παρουσίασαν και οι δύο υποδοχείς του, VEGF-Rl-Fltl και VEGF-R2-Flkl. Το CD 105 εκφράστηκε υψηλά και στους δύο βασικούς ιστολογικούς τύπους καρκινωμάτων πνεύμονα και κυρίως στα ΜΚΠ όπου ο VEGF υστερούσε. Στο σύνολο των δειγμάτων, η έκφραση του VEGF συσχετίστηκε με την έκφραση ενός μόνο εκ των δύο υποδοχέων του, του VEGF-Rl-Fltl. Τόσο στα μη ΜΚΠ όσο και στα ΜΚΠ, ο VEGF δεν συσχετίστηκε καθόλου με τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών που μελετήθηκαν (φύλο, ηλικία) και τις διαθέσιμες κλινικές παραμέτρους (στάδιο νόσου, παρουσία μεταστατικών εστιών, επιβίωση). Ο υποδοχέας VEGF-Rl-Fltl συσχετίστηκε μόνο στα μη ΜΚΠ με το στάδιο της νόσου ενώ ο υποδοχέας VEGF-R2-Flkl συσχετίστηκε στα μη ΜΚΠ με το κλινικό στάδιο και την παρουσία μεταστάσεων και στα ΜΚΠ μόνο με το κλινικό στάδιο. Στα μη ΜΚΠ η έκφραση του CD 105 (μέσω υπολογισμού της ΛΠ) συσχετίστηκε με την ηλικία των ασθενών, το στάδιο της νόσου και την παρουσία μεταστατικών εστιών σε όργανα στόχους (επινεφρίδια, ήπαρ, εγκέφαλος, οστά). Αντίστοιχη συμπεριφορά παρουσίασε και στα ΜΚΠ όπου επίσης συσχετίστηκε με τις προαναφερόμενες κλινικές παραμέτρους (στάδιο, μετάσταση) όχι όμως και με την επιβίωση των ασθενών. Το γεγονός αυτό πιθανόν να οφείλεται στην εξατομικευμένη κατά κλινική περίπτωση χορήγηση χημειοθεραπευτικών σχημάτων και υποβολή σε ακτινοθεραπεία, η λεπτομερής αναφορά των οποίων δεν ανήκει στα πλαίσια της παρούσας μελέτης. Η παρουσία λεμφαγγειακής προσβολής ανιχνεύτηκε τόσο στα μη ΜΚΠ όσο και στα ΜΚΠ αλλά μόνο στα μη ΜΚΠ συσχετίστηκε με την παρουσία μεταστάσεων στους ασθενείς και με το κλινικό στάδιο της νόσου τους. Συμπερασματικά, τα στοιχεία της μελέτης μας κατέδειξαν ότι η αγγειογένεση εκφράζεται περισσότερο~στα μη ΜΚΠ έναντι των ΜΚΠ ενώ η λεμφαγγειογένεση εκφράζεται και στις δύο κατηγορίες, ιδίως όμως στα ΜΚΠ. Ο VEGF στερείται προγνωστικής ικανότητας και στις δύο βασικές ιστολογικές κατηγορίες των καρκινωμάτων των πνευμόνων. Η συσχέτιση της έκφρασης του CD 105 με τις κλινικές παραμέτρους τόσο στα μη ΜΚΠ όσο και στα ΜΚΠ, καθιστά δυνατή την πιθανότητα να αποτελέσει στο μέλλον έναν υποσχόμενο ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα για την κλινική έκβαση των καρκινωμάτων των πνευμόνων.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
-
Θεματική κατηγορία
Πνεύμονας, Καρκίνος
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής
Όνομα επιβλέποντος
Κωνσταντόπουλος, Σταύρος
Εξεταστική επιτροπή
-
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Βιβλιογραφία: σ. 140 - 176
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
176 σ.