Moras solvit belli: ο Καίσαρας του Λουκανού στον Ρουβίκωνα (B.C. 1.183-227)
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Καρακάσης, Ευάγγελος
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλολογίας
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
peer-reviewed
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Δωδώνη: Φιλολογία: επιστημονική επετηρίδα του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων; Τόμ. 40-41 (2011-2012)
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Το άρθρο αυτό μελετά τους τρόπους με τους οποίους ο Λουκανός, ως εξωδιηγηματικός επικός αφηγητής, αποδομεί' την αρχική θετική εικόνα του Καίσαρα ως νέου Αινεία/Αυγούστου, όπως αυτή προκύπτει από την προσευχή του τελευταίου στο ρωμαϊκό πάνθεο των στ. 195-200, πριν από τη διέλευση του Ρουβίκωνα. Με τη βοήθεια ποικίλων διακειμένων από το ομηρικό, το βεργιλιανό και το οβιδιανό έπος, το ρητορικό έργο του Κικέρωνα, την ιστοριογραφία του Λιβίου, το τραγικό και φιλοσοφικό opus του Σενέκα, ο Καίσαρας παρουσιάζεται εν τέλει ως αντι-Αινείας (Αχιλλέας, Τύρνος), ως patriae hostis σαν τον Κατιλίνα του Κικέρωνα ή τον Αννίβα του Λιβίου, ως απερίσκε πτος οβιδιανός Φάβιος, ως δεσποτικός και απόμακρος οβιδιανός Δίας/Αύγουστος, ως μιαρός Οιδίποδας ή βάρβαρος στον Σενέκα. Η υπονόμευση αυτή της “φωνής του Καίσαρα διασφαλίζεται στο ενδο-κειμενικό επίπεδο επίσης (μέσω της σύνδεσης, λ.χ., του λόγου του Καίσαρα με την προδοτική στάση του Πομπηίου έναντι των Πάρθων στο 8° βιβλίο του Β.C.). Η αποδόμηση' αυτή του Καίσαρα ως Αινεία/Αυγούστου φέρει προφανείς πολιτικές συνδηλώσεις, καθώς ο Νέρωνας διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του ως princeps στο πλαίσιο της imitatio Augusti. Η διέλευση, τέλος, του φουσκωμένου και ορμητικού Ρουβίκωνα είναι δυνατόν να ερμηνευθεί ως μετα-γλωσσικό σχόλιο για την αφηγηματική μετάβαση από τους εισαγωγικούς στίχους στην κυρίως επική αφήγηση του πρώτου βιβλίου του Β.C.
The present paper examines the techniques used by Lucan, as the epic narrator, in order to deconstruct Caesar's initial positive image as a new Aeneas/Augustus, borne out by his prayer to the Roman pantheon before crossing Rubicon. By means of various intertexts to the Homeric, Vergilian and Ovidian epic, Cicero's oratorical production, Livy's historical work and Senecan tragedy and philosophical discourse, Caesar is eventually depicted as an anti-Aeneas (Achilles. Turnus), as a hostis patriae like Cicero's Catiline, as an unwise Ovidian Fabius, as an authoritative and a detached Ovidian Jupiter/Augustus, as a polluted Seneean Oedipus, or as a barbarian. This undermining of Caesar's ‘voice' is further secured on the intratextual level (e.g., through the association of Caesar's words with Pompey's treacherous attitude towards the Parts in B.C. 8). This deconstruction of Caesar as Aeneas/Augustus may bcar contemporary political undertones as well, as Nero crucially fashions himself in terms of an imitatio Augusti. The crossing of a swollen and rush Rubicon is finally read as a meta-linguistic comment on the narrative transition from the introductory lines to the main epic action of B.C.'s first book.
The present paper examines the techniques used by Lucan, as the epic narrator, in order to deconstruct Caesar's initial positive image as a new Aeneas/Augustus, borne out by his prayer to the Roman pantheon before crossing Rubicon. By means of various intertexts to the Homeric, Vergilian and Ovidian epic, Cicero's oratorical production, Livy's historical work and Senecan tragedy and philosophical discourse, Caesar is eventually depicted as an anti-Aeneas (Achilles. Turnus), as a hostis patriae like Cicero's Catiline, as an unwise Ovidian Fabius, as an authoritative and a detached Ovidian Jupiter/Augustus, as a polluted Seneean Oedipus, or as a barbarian. This undermining of Caesar's ‘voice' is further secured on the intratextual level (e.g., through the association of Caesar's words with Pompey's treacherous attitude towards the Parts in B.C. 8). This deconstruction of Caesar as Aeneas/Augustus may bcar contemporary political undertones as well, as Nero crucially fashions himself in terms of an imitatio Augusti. The crossing of a swollen and rush Rubicon is finally read as a meta-linguistic comment on the narrative transition from the introductory lines to the main epic action of B.C.'s first book.
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Λουκανός, Ρουβίκωνας, Κικέρωνας, Λίβιος, Νέρωνας, Imitatio Augusti, Lucan, Caesar, Rubicon, Cicero, Seneca, Μάρκος Ανναίος Λουκανός (Ρωμαίος ποιητής)
Θεματική κατηγορία
Marcus Annaeus Lucanus, 39–65 A. D., Ρώμη--Ιστορία--Εμφύλιος Πόλεμος, 49-45 π.Χ., Αυτοκράτορες--Ρώμη
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Όνομα επιβλέποντος
Εξεταστική επιτροπή
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
σ. [283]-316
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης
Πίνακας περιεχομένων
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
Βιβλιογραφία: σ. 312-316
Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπές
Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπές
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
Λεπτομέρειες μαθήματος
Συλλογές
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States