Διεθνείς νομισματικές σχέσεις και επίδραση αυτών στην ισορροπία του ισοζυγίου πληρωμών

Ναστούλης, Νικόλαος

Διεθνείς νομισματικές σχέσεις και επίδραση αυτών στην ισορροπία του ισοζυγίου πληρωμών

dc.contributor.author	Ναστούλης, Νικόλαος	el
dc.date.accessioned	2014-07-30T10:41:25Z
dc.date.available	2014-07-30T10:41:25Z
dc.date.issued	2014-07-30
dc.identifier.uri	https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/1003
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/	*
dc.subject	Νομισματική πολιτική	el
dc.subject	Συναλλαγματική ισοτιμία	el
dc.subject	Συναλλαγματική πολιτική	el
dc.subject	Arbitrage	el
dc.subject	Διεθνές Νομισματικό Ταμείο	el
dc.subject	Ισοζύγιο πληρωμών	el
dc.subject	Εμπορικό ισοζύγιο	el
dc.title	Διεθνείς νομισματικές σχέσεις και επίδραση αυτών στην ισορροπία του ισοζυγίου πληρωμών	el
heal.abstract	Σύμφωνα με όσα παρατέθηκαν παραπάνω έγινε μια πλήρης ανάλυση των εννοιών των διεθνών νομισματικών σχέσεων και του ισοζυγίου πληρωμών και των όσων απαρτίζονται, έτσι συνοψίζοντας παρατηρούμε τα παρακάτω. Η νομισματική προσέγγιση θεωρεί ως αποφασιστικό παράγοντα του ισοζυγίου πληρωμών τη σχέση ανάμεσα στη ζήτηση και την προσφορά χρήματος. Η ανισορροπία στον εξωτερικό τομέα της οικονομίας δεν αποτελεί παρά έκφραση και συνέπεια διαταραχής της ισορροπίας στην αγορά χρήματος. Η διατήρηση, μακροχρόνιου, ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών δε θεωρείται δυνατή, εκτός εάν το έλλειμμα αυτό χρηματοδοτείται από εσωτερικές ή εξωτερικές πηγές. Πράγματι, το έλλειμμα, που εκφράζει κατάσταση υπερβάλλουσας προσφοράς χρήματος, θέτει σε κίνηση έναν αυτόματο μηχανισμό αποκατάστασης της ισορροπίας στην αγορά χρήματος και επομένως στο ισοζύγιο πληρωμών. Από την ανάλυση της νομισματικής προσέγγισης του ισοζυγίου πληρωμών προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα πολιτικής. Πρώτον εφόσον το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών αντιπροσωπεύει μια κατάσταση, όπου η αύξηση του εγχώριου τμήματος της προσφοράς χρήματος είναι μεγαλύτερη από την αύξηση της ζήτησης χρήματος, ένας τρόπος για την εξάλειψη του ελλείμματος αυτού είναι ο περιορισμός των πιστώσεων της κεντρικής τράπεζας. Γενικά, η σύνδεση της δημιουργίας πιστώσεων της κεντρικής τράπεζας με την προβλεπόμενη εξέλιξη της ζήτησης χρήματος στα πλαίσια ενός νομισματικού προγράμματος καθιστά δυνατή τη διαμόρφωση του ισοζυγίου πληρωμών εντός των ορίων που καθορίζονται για το ύψος του ελλείμματος. Δεύτερον άλλος ένας τρόπος για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανισορροπίας του ισοζυγίου πληρωμών είναι η υποτίμηση, η οποία όμως επιδρά μέσω της αύξησης της ζήτησης χρήματος και όχι μέσω του περιορισμού της προσφοράς, όπως στην περίπτωση της νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής. Επιπλέον, ενώ η νομισματική πολιτική είναι δυνατό να εφαρμόζεται επ' αόριστον και να αντιστρέφεται εύκολα, όταν μεταβάλλονται οι συνθήκες στην οικονομία, η υποτίμηση γίνεται μόνο στη περίπτωση που η επίδραση της είναι παροδική. Τρίτον η αύξηση του εισοδήματος οδηγεί σε αύξηση της ζήτησης χρήματος και κατά συνέπεια σε βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών. Το αποτέλεσμα αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κεϋνσιανική ανάλυση, σύμφωνα με την οποία, η αύξηση του εισοδήματος μέσω της ζήτησης εισαγωγών θα προκαλέσει επιδείνωση του ισοζυγίου πληρωμών. Το τελευταίο αυτό αποτέλεσμα αφορά μόνο το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ενώ η πρόβλεψη της νομισματικής προσέγγισης αναφέρεται στο συνολικό ισοζύγιο. Συμβιβασμός των δύο διαφορετικών θέσεων επιτυγχάνεται μέσω της κίνησης κεφαλαίων. Έτσι, αν η αύξηση του εισοδήματος συ-νοδευτεί από εισροή κεφαλαίων, η οποία υπερκαλύπτει το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το συνολικό ισοζύγιο θα παρουσιάσει πλεόνασμα. Μια βασική παρατήρηση, που μπορεί να διατυπωθεί σε σχέση με τη νομισματική προσέγγιση, αναφέρεται στις υποθέσεις επί των οποίων θεμελιώνεται η προσέγγιση αυτή. Η νομισματική θεώρηση αναφέρεται στην κατάσταση της ισορροπίας και ειδικότερα στη μακροχρόνια διαδικασία του αυτόματου μηχανισμού επίτευξης της ισορροπίας αυτής χωρίς κρατική παρέμβαση. Βασικό στοιχείο του μηχανισμού αυτού είναι η προσαρμογή της προσφοράς χρήματος προς τη ζήτηση, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει μια σταθερή συνάρτηση ζήτησης χρήματος. Κατά τη βραχυχρόνια περίοδο, εντούτοις, που αποτελεί το χρονικό ορίζοντα των ασκούντων την οικονομική πολιτική, η συνάρτηση ζήτησης χρήματος είναι δυνατό να παρουσιάζει αστάθεια. Έτσι, οι αυξομειώσεις της προσφοράς χρήματος είναι πιθανό να συνεπάγονται μεταβολές μάλλον της κυκλοφοριακής ταχύτητας του χρήματος παρά της συνολικής δαπάνης. Η υπόθεση επίσης ότι το εισόδημα είναι δεδομένο και αντιστοιχεί στην κατάσταση της πλήρους απασχόλησης αποτελεί ένα άλλο σημείο σε σχέση με το οποίο θα μπορούσε να σχολιαστεί η νομισματική προσέγγιση. Αν η υπόθεση αυτή δεν ισχύει, αν λ.χ. το εισόδημα επηρεάζεται από τις μεταβολές της προσφοράς χρήματος, τότε δεν είναι δυνατή η πρόβλεψη της εξέλιξης του ισοζυγίου πληρωμών μόνο από τις μεταβολές της προσφοράς χρήματος. Μια δεύτερη παρατήρηση αναφέρεται στο γεγονός ότι η ανάλυση του ισοζυγίου πληρωμών με βάση της νομισματική προσέγγιση σε πολλές περιπτώσεις είναι δυνατό να οδηγήσει σε εσφαλμένες προτάσεις πολιτικής. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι μειώνεται η εξωτερική ζήτηση για τα εγχώρια προϊόντα. Η μεταβολή αυτή θα οδηγήσει σε έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο όμως (εφόσον δεν υπάρχουν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων) θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Σύμφωνα με τη νομισματική προσέγγιση, η κάμψη της εξωτερικής ζήτησης θα προκαλέσει μείωση του εισοδήματος, μείωση της ζήτησης χρήματος και επομένως έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών. Ο περιορισμός των πιστώσεων της κεντρικής τράπεζας, εντούτοις, που προτείνει η προσέγγιση αυτή για την αντιμετώπιση του ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών, δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη πολιτική. Μια τέτοια πολιτική είναι δυνατό να οδηγήσει σε εκτεταμένη ύφεση και ανεργία στην οικονομία. Η νομισματική θεώρηση, δίνοντας έμφαση στους νομισματικούς παράγοντες, αποτελεί ένα χρήσιμο πλαίσιο ανάλυσης για την αντιμετώπιση μακροοικονομικών προβλημάτων. Η εφαρμογή όμως του πλαισίου αυτού στην άσκηση πολιτικής, θα πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή. Η νομισματική προσέγγιση μπορεί να συμβάλει στο σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής, αν τα προβλήματα της οικονομίας είναι αποτέλεσμα διαταραχών της ζήτησης ή της προσφοράς χρήματος.	el
heal.academicPublisher	Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας - Τμήμα Λογιστικής	el
heal.academicPublisherID	teiep
heal.access	free
heal.advisorName	Παππάς, Γεώργιος	el
heal.classification	Διεθνής χρηματοοικονομική	el
heal.classification	Νομισματική πολιτική	el
heal.classification	Διεθνείς οικονομικές σχέσεις	el
heal.dateAvailable	2024-01-07T15:39:46Z
heal.fullTextAvailability	true
heal.language	el
heal.numberOfPages	118
heal.publicationDate	2009
heal.recordProvider	Τ.Ε.Ι. Ηπείρου	el
heal.type	bachelorThesis