Ανάπτυξη νέων υλικών ανθεκτικών στη μικροβιακή μόλυνση για χρήση σε ιατροτεχνολογικά προϊόντα
Φόρτωση...
Ημερομηνία
Συγγραφείς
Τσιγαρά, Αφροδίτη
Tsigara, Afroditi
Τίτλος Εφημερίδας
Περιοδικό ISSN
Τίτλος τόμου
Εκδότης
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας
University of Ioannina , Department of Chemistry
University of Ioannina , Department of Chemistry
Περίληψη
Τύπος
Είδος δημοσίευσης σε συνέδριο
Είδος περιοδικού
Είδος εκπαιδευτικού υλικού
Όνομα συνεδρίου
Όνομα περιοδικού
Όνομα βιβλίου
Σειρά βιβλίου
Έκδοση βιβλίου
Συμπληρωματικός/δευτερεύων τίτλος
Περιγραφή
Οι μολυσματικές ασθένειες αποτελούν συνεχή απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια η αυξημένη χρήση αντιβιοτικών για την αντιμετώπισή τους, έφερε στην επιφάνεια ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα του 21ου αιώνα, αυτό της αντιμικροβιακής αντοχής (AMR). Ένα από τα μέτρα για την καταπολέμησή της είναι η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας για την ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών και διαγνωστικών, προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι τετρακυκλίνες είναι αντιβιοτικά, γνωστά για τις πολυάριθμες ιδιότητες που διαθέτουν. Λόγω της αποτελεσματικότητάς τους τόσο σε Gram+ , όσο και σε Gram – βακτήρια, της χαμηλής τους τοξικότητας, των ελάχιστων παρενεργειών καθώς και της δυνατότητα χορήγησής τους ενδοφλέβια και από του στόματος, για την πλειοψηφία των μελών της τάξης τους, θεωρούνται ιδανικές ως αντιβιοτικά φάρμακα.
Όμως η χρήση τους πλέον έχει περιοριστεί σε λοιμώξεις με επιβεβαιωμένη ευαισθησία λόγω της ανάπτυξης και εξάπλωσης μηχανισμών ανθεκτικών στην TC. Επιπλέον, η δραστικότητά της μειώνεται συνεχώς, καθώς ένα μέρος του αντιβιοτικού κατά τη διέλευσή του από το γαστρεντερικό σωλήνα εξουδετερώνεται κάθε φορά, από τα ένζυμα του στομάχου, βακτήρια και ένζυμα του εντέρου και από τα ηπατικά κύτταρα. Σε αυτά τα πλαίσια, είναι αναγκαία η ανάπτυξη νέων υδατοδιαλυτών, μη τοξικών, δραστικότερων συμπλόκων ΤC που θα χορηγούνται για παράδειγμα με τη μορφή σταγόνων. Η τετρακυκλίνη έχει μικρή διαλυτότητα στο νερό, επομένως η φαρμακευτική της δράση θα εμφανίζεται μειωμένη. Μία από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να ξεπεραστεί η χαμηλή της διαλυτότητα είναι η υδροχλωρίωσή της, διότι η διαλυτότητά της υδροχλωριωμένης μορφής στο νερό, είναι περίπου δύο τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη σε σχέση με την μη υδροχλωριωμένη.
5
Κατά τη διάρκεια της μελέτης μας, για την ανάπτυξη νέων αντιβιοτικών στηριζόμενοι στην τροποποίηση εμπορικών φαρμάκων συντέθηκε το διανιόν της τετρακυκλίνης με νάτριο TCNa. Το σύμπλοκο χαρακτηρίστηκε από μια σειρά φυσικών και φασματοσκοπικών τεχνικών: σημείο τήξης, φασματοσκοπία υπέρυθρης μετατροπής ολικής ανάκλασης Fourier (ATR-FTIR), υπεριώδους-ορατού (UV-Vis), 1H-Φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (1H-NMR) Το μοριακό βάρος του TCNa προσδιορίστηκε με κρυοσκοπία. Η κρυσταλλική δομή του, έχει προσδιοριστεί με ανάλυση περίθλασης ακτίνων Χ μονοκρυστάλλου.
Η αντιβακτηριακή δράση του TCNa αξιολογήθηκε έναντι Gram+ και Gram- βακτηρίων, όπως τα Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa), Escherichia coli (E.coli), Staphylococcus epidermidis (S. Epidermidis) and Staphylococcus aureus (S. Aureus). Συγκεκριμένα μετρήθηκαν, η ελάχιστη βακτηριοκτόνος συγκέντρωση MBC, η ελάχιστη βακτηριοστατική συγκέντρωση MIC, η ζώνη αναστολής IZ και το βιοφίλμ. Σημειώνεται πως το βιοφίλμ μελετήθηκε μόνο για τα P.aeruginosa και S.aureus μιας και τα υπόλοιπα δεν σχηματίζουν. Η in vivo τοξικότητα αξιολογήθηκε με τη μέθοδο της γαρίδας άλμης (Artemia salina assay). Η in vitro τοξικότητα και γενοτοξικότητά του δοκιμάζεται έναντι φυσιολογικών ανθρώπινων ενδοθηλιακών κυττάρων του κερατοειδούς (HCEC).
Infectious diseases are a constant threat to human health. However, in recent decades, the widespread use of antibiotics to treat them, has brought to the surface one of the most serious problems of the 21st century, that of antimicrobial resistance (AMR). One of the measures to combat AMP is to strengthen research and innovation for the development of new antibiotics and diagnostics, in this direction. Tetracyclines are antibiotics known for a variety of properties. Thanks to their efficiency against Gram+ as well as Gram- bacteria, their low toxicity, and few side-effects, they are considered ideal antibiotics. However, their usage has been restricted due to AMR. Moreover, its activity is in decline, as part of the antibiotic is neutralized during its passage through the digestive track, due to stomach and intestinal enzymes as well as bacteria. Therefore, it is necessary to develop new water-soluble, non-toxic, more efficient TC complexes. In the course of our study for the development of new antibiotics by the modification of commercial drugs the sodium dianion of tetracycline (TCNa) was synthesized and characterized by melting point and spectroscopic techniques, ATR-FTIR, 1H-NMR, UV/Vis. Cryoscopy was employed for the molecular weight determination. The crystal structure of TCNa2 (TCNa) was also characterized by single crystal diffraction analysis. The antibacterial activity of TCNa is evaluated against Gram negative and positive bacterial species like Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa), Escherichia coli (E.coli), Staphylococcus epidermidis (S. Epidermidis) and Staphylococcus aureus (S. Aureus). The in vitro toxicity of TCNa was evaluated against normal human corneal epithelial cells (HCECs) whereas the in vitro genotoxicity was evaluated by the micronucleus (MN) assay in HCECs. The Artemia salina model was also applied for the evaluation of its in vivo toxicity
Infectious diseases are a constant threat to human health. However, in recent decades, the widespread use of antibiotics to treat them, has brought to the surface one of the most serious problems of the 21st century, that of antimicrobial resistance (AMR). One of the measures to combat AMP is to strengthen research and innovation for the development of new antibiotics and diagnostics, in this direction. Tetracyclines are antibiotics known for a variety of properties. Thanks to their efficiency against Gram+ as well as Gram- bacteria, their low toxicity, and few side-effects, they are considered ideal antibiotics. However, their usage has been restricted due to AMR. Moreover, its activity is in decline, as part of the antibiotic is neutralized during its passage through the digestive track, due to stomach and intestinal enzymes as well as bacteria. Therefore, it is necessary to develop new water-soluble, non-toxic, more efficient TC complexes. In the course of our study for the development of new antibiotics by the modification of commercial drugs the sodium dianion of tetracycline (TCNa) was synthesized and characterized by melting point and spectroscopic techniques, ATR-FTIR, 1H-NMR, UV/Vis. Cryoscopy was employed for the molecular weight determination. The crystal structure of TCNa2 (TCNa) was also characterized by single crystal diffraction analysis. The antibacterial activity of TCNa is evaluated against Gram negative and positive bacterial species like Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa), Escherichia coli (E.coli), Staphylococcus epidermidis (S. Epidermidis) and Staphylococcus aureus (S. Aureus). The in vitro toxicity of TCNa was evaluated against normal human corneal epithelial cells (HCECs) whereas the in vitro genotoxicity was evaluated by the micronucleus (MN) assay in HCECs. The Artemia salina model was also applied for the evaluation of its in vivo toxicity
Περιγραφή
Λέξεις-κλειδιά
Αντιμικροβιακά, Βιολογική ανόργανη χημεία, Μεταλλοφάρμακα, Τετρακυκλίνη, Antimicrobial, Biological inorganic chemistry, Metallodrugs, Tetracycline, Antimicrobial materials, Φακοί επαφής, Contact lens
Θεματική κατηγορία
Βιολογική ανόργανη χημεία, Αντιμικροβιακά μεταλλοφάρμακα, Biological inorganic chemistry, Antimicrobial metallodrugs, Αντιμικροβιακά υλικά, Antimicrobial materials
Παραπομπή
Σύνδεσμος
Γλώσσα
el
Εκδίδον τμήμα/τομέας
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας
University of Ioannina , Department of Chemistry
University of Ioannina , Department of Chemistry
Όνομα επιβλέποντος
Hadjikakou, Sotiris
Εξεταστική επιτροπή
Zoumpoulakis, Panagiotis
Χατζηκακού, Σωτήριος
Μήλιος, Κωνσταντίνος
Χατζηκακού, Σωτήριος
Μήλιος, Κωνσταντίνος
Γενική Περιγραφή / Σχόλια
Ίδρυμα και Σχολή/Τμήμα του υποβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών
Πίνακας περιεχομένων
Α. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
1.1 Ιστορική αναδρομή της μικροβιολογίας και λοιμωξιολογίας
1.2 Λοιμώξεις: πηγές και τρόποι μετάδοσης
1.3 Δομή και μορφολογία των μικροοργανισμών
1.3.1 Ανατομία βακτηριακού κυττάρου
1.3.2 Κυτταροπλασματική μεμβράνη
1.3.3 Κυτταρικό τοίχωμα
1.3.4 Έλυτρο
1.3.5 Στρώματα S
1.3.6 Μαστίγια
1.3.7 Βλεφαρίδες
1.3.8 Σμήριγγες
1.3.9. Χρωματόσωμα-Πλασμίδια
1.3.10 Ριβοσώματα
1.4 Βακτηριακή ανάπτυξη, φυσιολογία και θάνατος
1.4.1 Φάσεις βακτηριακής ανάπτυξης σε υγρό θρεπτικό υλικό
1.4.2 Καταστολή βακτηριακής ανάπτυξης
1.4.2.1 Θέρμανση
1.4.2.2 Ακτινοβόληση
1.4.2.3 Χημική αποστείρωση
1.4.2.4 Διήθηση
1.5 Βακτήρια
1.5.1 Pseudomonas aeruginosa
1.5.2 Escherichia coli
1.5.3 Staphylococcus
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
2.1 Ιστορική αναδρομή αντιβιοτικών
2.2 Κατηγοριοποίηση αντιβιοτικών
2.3 Τετρακυκλίνες
2.3.1 Ιστορικά στοιχεία
2.3.2 Εφαρμογές-πιθανές παρενέργειες
2.3.3. Διαλυτότητα-Χορήγηση
2.3.4 Σχέση δομής και δράσης
2.3.5 Μηχανισμός δράσης
2.4 Μεταλλοφάρμακα
2.5 Νάτριο
2.6 Μικροβιακή αντοχή
2.6.1 Γενικά στοιχεία
2.6.2 Μηχανισμοί αντοχής στις τετρακυκλίνες
2.7 Μικροβιακή κερατίτιδα
Β. ΣΚΟΠΟΣ
Γ. ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
3.1. Χημικό μέρος
3.1.1. Χημικά αντιδραστήρια και διαλύτες
3.1.2. Όργανα και σκεύη
3.1.3. Σύνθεση
3.1.4. Διαλυτότητα
3.1.5. Σημείο τήξης
3.1.6. Κρυοσκοπία
3.1.10. XRD
3.1.11. Σύνθεση μη μολυσματικής υδρογέλης pHEMA
3.2.2. Αντιμικροβιακή μελέτη
3.2.2.1 Ζώνες αναστολής (IZ)
3.2.2.2 Ελάχιστη ανασταλτική συγκέντρωση (ΜΙC)
3.2.2.3 Ελάχιστη βακτηριοκτόνος συγκέντρωση (MBC) και ποσοστό επιβίωσης παρουσία υδρογελών.
3.2.2.4 Ελάχιστη συγκέντρωσης εξάλειψης βιοφίλμ (BEC) και ποσοστό βιωσιμότητας παρουσία υδρογελών
3.3 Μελέτη της in vivo τοξικότητας με τη μέθοδο γαρίδας άλμης (Artemia salina assay)
3.4 Μελέτη της in vitro τοξικότητα σε κύτταρα HCEC
4.1. Χημικό μέρος
4.1.2. Σύνθεση TCNa
4.1.3. Διαλυτότητα
4.1.4. Σημείο τήξης 4.1.5. Κρυοσκοπία
4.1.6. Φασματοσκοπία ATR-FTIR
4.1.7. Φασματοσκοπία UV/Vis
4.1.9. Φασματοσκοπία 1H-ΝΜR
4.1.10. Σταθερότητα μέσω UV/Vis και 1H-ΝΜR
4.1.11. XRD
4.1.12 Σύνθεση μη μολυσματικής υδρογέλης
4.2 Αντιμικροβιακή μελέτη
4.2.1 Προσδιορισμός ζώνης αναστολής (ΙΖ)
4.2.2 Προσδιορισμός ελάχιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (ΜΙC) και ποσοστού επιβίωσης παρουσία υδρογελών
4.2.3 Προσδιορισμός ελάχιστης βακτηριοκτόνου συγκέντρωση (MBC)
4.2.4 Προσδιορισμός Ελάχιστη συγκέντρωσης εξάλειψης βιοφίλμ (BEC) και ποσοστού βιωσιμότητας βιοφίλμ, παρουσία υδρογελών
4.3 Μελέτη της in vivo τοξικότητας με τη μέθοδο γαρίδας άλμης (Artemia salina assay) 114
4.4 Μελέτη της in vitro τοξικότητας σε HCECs
Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Βιβλιογραφία Δημοσιέυσεις
Χορηγός
Βιβλιογραφική αναφορά
APA
Ονόματα συντελεστών
Αριθμός σελίδων
127 σ.
Λεπτομέρειες μαθήματος
item.page.endorsement
item.page.review
item.page.supplemented
item.page.referenced
Άδεια Creative Commons
Άδεια χρήσης της εγγραφής: Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States