Unwertes Leben. Η αυτοκτονία στα στρατόπεδα εξόντωσης και μετά

Απλή σελίδα τεκμηρίου
dc.contributor.authorΔρόσος, Διονύσης Γ.el
dc.contributor.authorDrosos, Dionysis G.en
dc.date.accessioned2023-10-30T09:23:15Z
dc.date.available2023-10-30T09:23:15Z
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33184
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12939
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectαυτοκτονίαel
dc.subjectεξαθλίωσηel
dc.subjectστρατόπεδο συγκέντρωσηςel
dc.subjectνόημα ζωήςel
dc.subjectανθρώπινη αξιοπρέπειαel
dc.titleUnwertes Leben. Η αυτοκτονία στα στρατόπεδα εξόντωσης και μετάel
dc.titleUnwertes Leben. Suicide in and after the Nazi Concentration Campsen
dc.typeconferenceItem
heal.abstractΗ πράξη της αυτοκτονίας καταδικάζεται από τον Kant ως μια πράξη της οποίας ο γνώμων δεν μπορούμε να θέλουμε να αποτελέσει οικουμενικό νόμο. Μια πράξη εγγενώς λογικά αντιφατική, καθώς ενόψει της προοπτικής μιας ‘κακής ζωής’ (όπου δηλαδή η συνέχιση της ζωή του υποκειμένου συνδέεται με περισσότερο πόνο και λιγότερη ηδονή) αναιρείται η ίδια η ζωή. Είναι σε θέση αυτή η προστακτική να βοηθήσει στην κατανόηση μιας απόφασης αυτοκτονίας σε συνθήκες ακραίες; Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι περιπτώσεις αυτοκτονιών αφορούν κυρίως ανθρώπους που δεν έχουν περάσει ακόμα το κατώφλι της παράδοσης στα ζωικά ένστικτα, αλλά βρίσκονται στο όριο. Επίσης παρατηρείται έντονα σε ανθρώπους που επέζησαν και μάλιστα πολλά χρόνια μετά την τραυματική εμπειρία. Στο μεταίχμιο αυτής της απόφασης φαίνεται να βιώνεται το αίσθημα απώλειας του νοήματος της ζωής. Φαίνεται οι αυτόχειρες να μην φοβούνται την προσδοκία άλλων πόνων πλέον, αλλά να λυγίζουν ενώπιον της απορίας κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε έναν βίο χωρίς νόημα. Αν η νοηματοδότηση του βίου δεν ανάγεται σε έναν ισολογισμό ηδονών-πόνων, τότε μήπως θα πρέπει να επανεξεταστεί με λιγότερη δογματική αλαζονεία η εκούσια έξοδος από τη ζωή ως ύστατη πράξη ελευθερίας και αξιοπρέπειας;el
heal.abstractKant condemned suicide, as acting on a by which no rational being can at the same time will that it should become a universal law. It is a self-contradictory act, as in view of a painful life, one destructs his/her life itself. Is this imperative helpful in understanding decisions to suicide in extreme situations? In the Nazi concentration camps, suicides took place among humans who were very close, but had not transcended yet, to the point of total surrender to the vital instincts. Very often, people commit suicide many years after the trauma. On the verge of such decision, people experience a feeling of loss of meaning in life. It seems that suicides are not afraid the coming of pains, but they collapse before the impossibility to live in decency a meaningless life. If giving life a meaning does is not reducible to a mere balancing pains and pleasures, shouldn’t we treat, with greater sympathy and less dogmatic apriorism, some cases of voluntary life ending as ultimate acts of freedom and dignity?en
heal.accessfree
heal.bibliographicCitation(2017). In 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;"el
heal.conferenceItemTypefull paper
heal.conferenceName1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;"el
heal.dateAvailable2023-10-30T09:24:15Z
heal.fullTextAvailabilityfalse
heal.languageel
heal.publicationDate2017-04-28
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνωνel
heal.typeconferenceItem
heal.type.elΔημοσίευση σε συνέδριοel
heal.type.enConference presentationen

Αρχεία

Πρωτότυπος φάκελος/πακέτο

Προβολή: 1 - 1 of 1
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
ORISTIKO-1P44-DROSOS-UnwertesLeben-PRAKTIKA-6un2023-be.pdf
Μέγεθος:
508.29 KB
Μορφότυπο:
Adobe Portable Document Format
Κατεβάστε

Φάκελος/Πακέτο αδειών

Προβολή: 1 - 1 of 1
Μικρογραφία εικόνας
Ονομα:
license.txt
Μέγεθος:
3.22 KB
Μορφότυπο:
Item-specific license agreed upon to submission
Περιγραφή:
Κατεβάστε

Συλλογές

1η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 28/4/2017)